Σχετικά με τους απογόνους του Ισμαήλ, όταν ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι η Σάρρα θα γινόταν μητέρα εθνών, επειδή δεν μπορούσε να το πιστέψει, ζήτησε η υπόσχεση του Θεού να είναι για τον Ισμαήλ, το γιο που είχε από την Άγαρ. «Και ο Αβραάμ είπε στο Θεό: Είθε να ζήσει μπροστά σου ο Ισμαήλ» (Γέν.17:18). Αλλά ο Θεός τον διαβεβαίωσε ότι θα αποκτήσει γιο από τη Σάρρα και πρόσθεσε: «Και για τον Ισμαήλ σε εισάκουσα. Να, τον ευλόγησα και θα τον αυξήσω και θα τον πληθύνω σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό. Θα γεννήσει 12 άρχοντες και θα τον κάνω μεγάλο έθνος, αλλά τη διαθήκη μου θα τη στήσω με τον Ισαάκ, τον οποίο θα γεννήσει σε σένα η Σάρρα τον ερχόμενο χρόνο, αυτήν την ίδια εποχή» (17:20-21).
Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός θα έκανε την αιώνια διαθήκη Του προς τον Ισαάκ, που θα αποκτούσε με θαύμα, αλλά υποσχέθηκε ότι θα έκανε τον Ισμαήλ μεγάλο έθνος και είναι πολύ ενδιαφέρον ότι θα αποκτούσε κι αυτός 12 γιους, όπως ο Ιακώβ. Οι 12 γιοι του Ισμαήλ αναφέρονται στη Γένεση 25:13-15 και Α' Χρονικών 1:29-31. Οι Ισμαηλίτες αναφέρονται στην περίπτωση του Ιωσήφ, ο οποίος πουλήθηκε στους Ισμαηλίτες (Γέν.37:27). Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση αυτή ονομάζονται και Μαδιανίτες. Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι απόγονοι του Ισμαήλ και του Μαδιάμ, ενός άλλου γιου του Αβραάμ από τη Χετούρα (Γέν.25:2), ζούσαν μια νομαδική ζωή στην ίδια χώρα που λεγόταν Εδώμ ή Ιδουμαία. Βλέπουμε λοιπόν ότι και στο πρώτο βιβλίο της Γραφής ο λαός αυτός είχε δυο ονόματα που φανερώνουν διαφορετική καταγωγή, αλλά πάντως είχαν κατευθείαν συγγένεια με τον Αβραάμ.
Σήμερα, οι ιθαγενείς στο Μαρόκο, την Τυνησία, την Αλγερία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, τη Συρία, το Λίβανο και το Ιράκ μιλούν όλοι Αραβικά και είναι όλοι Μουσουλμάνοι, γι’ αυτό ονομάζονται Άραβες. Αλλά έθνος αραβικό δεν υπάρχει. Μετά την ίδρυση της Αραβικής Αυτοκρατορίας πολλοί λαοί που κατακτήθηκαν από αυτήν πήραν τη γλώσσα, τη θρησκεία και τον πολιτισμό των Αράβων. Η Αυτοκρατορία αυτή εξαπλώθηκε σε όλη τη Μ. Ανατολή, τη Β. Αφρική και την Ισπανία. Η τελευταία κατακτήθηκε το 711 μ.Χ.
Δημιουργήθηκε έτσι μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης και οι Ιουδαίοι της Ανατολής πολύ εύκολα επικοινωνούσαν με τις εγκαταστάσεις τους στη Δύση. Για πολλούς αιώνες οι Άραβες ζούσαν στο πλευρό των Ιουδαίων και τους βοηθούσαν ακόμα και την εποχή των διωγμών που υπέφεραν από τους Χριστιανούς, ιδιαίτερα κατά τις Σταυροφορίες. Ώστε δεν υπήρχε πάντα το θανάσιμο μίσος των Αράβων εναντίον των Ιουδαίων, που νομίζω ότι οφείλεται στον εθνικισμό του 20ου αιώνα και στον αντισημιτισμό, σημεία των έσχατων καιρών.
Οι Άραβες, που αναφέρονται στη Γραφή, ήταν πάντα κάτοικοι της Αραβίας, της χώρας, που βρίσκεται μεταξύ της Ερυθράς Θάλασσας και του Περσικού κόλπου, που σήμερα λέγεται Αραβία. Νομίζω όμως ότι οι διάφοροι λαοί που ονομάζονται σήμερα Άραβες αναφέρονται σε δυο περικοπές που σχετίζονται με τα σύγχρονα γεγονότα.
Ο Ψαλμός 83 αναφέρει «οι εχθροί σου». Και οι εχθροί αυτοί χρησιμοποιούν πολύ γνωστές εκφράσεις, γιατί τις ακούσαμε να επαναλαμβάνονται σχεδόν κατά γράμμα από τους Άραβες ηγέτες σήμερα: «Είπαν: Ελάτε και ας τους εξολοθρεύσουμε από το να είναι έθνος. Και το όνομα του Ισραήλ ας μην αναφέρεται πια» (χωρίο 4). Στα χωρία 6-9 οι εχθροί αυτοί ονομάζονται έτσι: «Οι σκηνές του Εδώμ κι οι Ισμαηλίτες, ο Μωάβ κι οι Αγαρηνοί, ο Γεβάλ κι ο Αμμών κι ο Αμαλήκ. Οι Φιλισταίοι, μαζί με αυτούς που κατοικούν την Τύρο. Κι αυτός ο Ασσούρ ενώθηκε μαζί τους, βοήθησαν τους γιους του Λωτ».
Έπειτα και ο Ησαΐας, όταν μιλάει για την αποκατάσταση του Ισραήλ, λέει: «Και κατά την ημέρα εκείνη ο Κύριος θα βάλει το χέρι του πάλι, μια δεύτερη φορά, για να αναλάβει το υπόλοιπο του λαού του, που θα μείνει, από την Ασσυρία και από την Αίγυπτο και από την Παθρώς και από την Αιθιοπία και από το Ελάμ και από τη Σεναάρ και από την Αιμάθ και από τα νησιά της θάλασσας» (11:11). Ξέρουμε ότι οι αντάρτικες οργανώσεις των Αράβων ονομάζουν τον εαυτό τους Παλαιστίνιους, όνομα που προέρχεται από το αρχαίο Φιλισταίοι. Στο χωρίο 14 διαβάζουμε: «Θα ορμήσουν εναντίον των ορίων των Φιλισταίων προς τη δύση. Θα λεηλατήσουν και τους γιους της ανατολής, όλους μαζί. Θα βάλουν το χέρι τους πάνω στον Εδώμ και τον Μωάβ και οι γιοι του Αμμών θα υποταχθούν σ’ αυτούς». Εδώμ είναι ένα άλλο όνομα για το δίδυμο αδελφό του Ιακώβ, τον Ησαύ, ο οποίος παντρεύτηκε μια κόρη του Ισμαήλ (Γέν.36:3). Μωάβ και Αμμών ήταν οι γιοι του Λωτ από τις κόρες του. Πολύ συχνά αναφέρονται στη Γραφή ο Μωάβ και ο Αμμών, όπως κι εδώ σχετικά με την τελική επιστροφή των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη.
Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η πρωτεύουσα της Ιορδανίας ονομάζεται Αμμάν, από τη λέξη Αμμών ή Αμμωνίτες και δεν αμφιβάλλω ότι βρίσκουμε τους απογόνους αυτούς του Λωτ να αντιπροσωπεύονται μαζί με τους Εδωμίτες και τους Ισμαηλίτες ανάμεσα στους σημερινούς Άραβες. Είναι πολύ σημαντικό ότι ο Θεός υποσχέθηκε τη χώρα του Ισραήλ στους Ιουδαίους, αλλά πολλοί παρατρέχουν το γεγονός ότι ο Θεός υποσχέθηκε μια ιδιαίτερη χώρα και στους απογόνους του Λωτ και απαγόρεψε στους Ισραηλίτες να τους κατακτήσουν. Διαβάζουμε στο Δευτερονόμιο: «Και ο Κύριος μου είπε: Μην ενοχλήσετε τους Μωαβίτες ούτε να έρθετε σε μάχη μαζί τους, επειδή δε θα σου δώσω από τη γη τους για κληρονομιά, για το λόγο ότι στους γιους του Λωτ έδωσα την Αρ για κληρονομιά» (2:9). Ώστε αυτή η χώρα είναι απαγορευμένη για τους Ισραηλίτες. Η απαγόρευση αυτή επαναλαμβάνεται και παρακάτω σχετικά με τους γιους Αμμών: «Και θα πλησιάσεις απέναντι από τους γιους του Αμμών. Μη τους ενοχλήσεις μήτε να πολεμήσεις μαζί τους. Επειδή δε θα σου δώσω κληρονομιά από τη γη των γιων του Αμμών, για το λόγο ότι την έδωσα κληρονομιά στους γιους του Λωτ» (2:19). Έτσι ο Θεός έχει υποσχεθεί μια χώρα στον Ισραήλ, αλλά και άλλη στο Μωάβ και στον Αμμών και δεν επέτρεψε στους Ιουδαίους να την κατακτήσουν. Μιας κι ο Μωάβ με τον Αμμών είναι στα ανατολικά της Ν. Θάλασσας και του ποταμού Ιορδάνη, η χώρα τους δεν μπορεί να κατακτηθεί από τον Ισραήλ. Αν οι ηγέτες των Αράβων μελετούσαν τη Γραφή, θα εύρισκαν μια εύκολη λύση στο πρόβλημα της Μ. Ανατολής, αφού στην ανατολική όχθη του Ιορδάνη υπάρχει αρκετός χώρος για να εγκατασταθούν οι Παλαιστίνιοι Άραβες.
από τον Paul Taine
Δείτε μια απάντηση στους μύθους του "χριστιανικού" σιωνισμού:
ΑπάντησηΔιαγραφή«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ» ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ, ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ: ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ;