Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Η Γιορτή των Σαλπίγγων (Γιομ Τρουά/Ρος Χασανά) ως οδηγός για προσευχή


Η Γιορτή των Σαλπίγγων (Γιομ Τρουά/Ρος Χασανά) ως οδηγός για προσευχή

1) Η Γιορτή ξεκινά με τον χαιρετισμό του Θεού ως Χα Μέλεχ - ο Βασιλιάς

Στη Βίβλο η σάλπιγγα ήχησε πρώτη φορά όταν ο λαός συνάντησε τον Βασιλιά Του
Έξοδος 19: 16 Και την τρίτη ημέρα, το πρωί, έγιναν βροντές και αστραπές, κι ένα πυκνό σύννεφο ήταν επάνω στο βουνό, και μια φωνή σάλπιγγας υπερβολικά δυνατή· και ολόκληρος ο λαός, που ήταν στο στρατόπεδο, έτρεμε. 17 Τότε, ο Μωυσής έβγαλε τον λαό έξω από το στρατόπεδο, σε συνάντηση του Θεού· και στάθηκαν κάτω από το βουνό. 18 Και το βουνό Σινά κάπνιζε ολόκληρο· επειδή, ο Κύριος κατέβηκε μέσα σε φωτιά επάνω σ' αυτό· και ο καπνός του ανέβαινε ως καπνός από καμίνι, και ολόκληρο το βουνό σειόταν υπερβολικά.  19 Και όταν η φωνή τής σάλπιγγας προχωρούσε αυξανόμενη υπερβολικά, ο Μωυσής μιλούσε, και ο Θεός αποκρινόταν σ' αυτόν με φωνή.  20 Και κατέβηκε ο Κύριος επάνω στο βουνό Σινά, επάνω στην κορυφή τού βουνού· και ο Κύριος κάλεσε τον Μωυσή επάνω στην κορυφή τού βουνού, και ο Μωυσής ανέβηκε.

Ο Θεός έχει χρίσει τον Βασιλιά όλων των ανθρώπων
Ψαλμός 2: 1 ΓΙΑΤΙ φρύαξαν τα έθνη, και οι λαοί μελέτησαν μάταια;
 2 Παραστάθηκαν οι βασιλιάδες τής γης, και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν μαζί, ενάντια στον Κύριο, και ενάντια στον Χριστό του, λέγοντας:
 3 Ας διασπάσουμε τα δεσμά τους, και ας απορρίψουμε από πάνω μας τις αλυσίδες τους.
 4 Εκείνος που κάθεται στους ουρανούς, θα γελάσει· ο Κύριος θα τους μυκτηρίσει.
 5 Τότε, στην οργή του θα μιλήσει σ' αυτούς, και στον θυμό του θα τους συνταράξει.
 6 Εγώ, όμως, θα πει, έχρισα τον Βασιλιά μου επάνω στο βουνό Σιών, το βουνό το άγιό μου.
 7 Εγώ θα αναγγείλω το πρόσταγμα· ο Κύριος είπε σε μένα: Υιός μου είσαι εσύ· εγώ σήμερα σε γέννησα·
 8 ζήτησε από μένα, και θα σου δώσω κληρονομιά σου τα έθνη, και ιδιοκτησία σου τα πέρατα της γης·
 9 με σιδερένια ράβδο θα τους ποιμάνεις· σαν σκεύος τού κεραμέα θα τους συντρίψεις.
 10 Τώρα, λοιπόν, βασιλιάδες, συνετιστείτε· διδαχθείτε κριτές τής γης.
 11 Δουλεύετε τον Κύριο με φόβο, και αγάλλεστε με τρόμο.
 12 Φιλείτε τον Υιό, μήποτε οργιστεί, και απολεστείτε από τον δρόμο, όταν ανάψει γρήγορα ο θυμός του.
 Μακάριοι όλοι εκείνοι που έχουν την πεποίθησή τους σ' αυτόν
.

(Ο Ιησούς χρίστηκε Βασιλιάς με τη θυσία Του (πριν 2.000 χρόνια μέσα στον ανθρώπινο πεπερασμένο χρόνο και «από καταβολής κόσμου, μέσα στην αιωνιότητα»), αυτό το φανέρωσε όταν πλησίαζε στην Ιερουσαλήμ για να σταυρωθεί, μέσα στην παραβολή των μνων: «Λουκ. 19:11 Και ενώ αυτοί τα άκουγαν αυτά, προσθέτοντας είπε μια παραβολή, επειδή ήταν κοντά στην Ιερουσαλήμ, κι αυτοί νόμιζαν ότι η βασιλεία τού Θεού επρόκειτο να φανεί αμέσως. 12 Είπε, λοιπόν: Κάποιος ευγενής άνθρωπος πήγε σε μια μακρινή χώρα, για να πάρει για τον εαυτό του βασιλεία («για να χριστεί βασιλιάς», λέει η μετάφραση της Βιβλικής Εταιρείας), και να επιστρέψει. 13 Και αφού κάλεσε δέκα από τους δικούς του δούλους, τους έδωσε δέκα μνες, και τους είπε: Πραγματευθείτε μέχρις ότου έρθω. 14 Οι συμπολίτες του, όμως, τον μισούσαν, και έστειλαν πίσω απ' αυτόν πρέσβεις, λέγοντας: Δεν θέλουμε να βασιλεύσει αυτός επάνω σε μας. 15 Και όταν γύρισε, παίρνοντας τη βασιλεία, είπε να κληθούν κοντά του οι δούλοι εκείνοι, στους οποίους έδωσε το ασήμι, για να μάθει τι κέρδησε κάθε ένας 26 Επειδή, σας λέω, ότι σε καθέναν που έχει, θα δοθεί· από εκείνον, όμως, που δεν έχει, και ό,τι έχει, θα αφαιρεθεί απ' αυτόν.  27 Πλην, εκείνους τους εχθρούς μου, που δεν με θέλησαν να βασιλεύσω επάνω τους, φέρτε τους εδώ, και κατασφάξτε τους μπροστά μου»).

Ας διακηρύξουμε για άλλη μια φορά ότι εμείς αποδεχόμαστε τον Ιησού ως Βασιλιά μας και ας παρασταθούμε μπροστά Του για να Τον υπηρετήσουμε.

2) Στέψη - Η σάλπιγγα ηχούσε κατά την στέψη των βασιλέων
 (Όταν γέρασε ο Δαβίδ, ο γιος του π Αδωνίας εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του πατέρα του, ανακήευξε τον εαυτό του βασιλιά. Τότε η Βηρασαβεέ και ο Νάθαν ο προφήτης πήγαν στον Δαβίδ και του ανήγγειλαν τι  είχε συμβεί)
Α΄ Βασ. 1:  32 Και ο βασιλιάς Δαβίδ είπε: Καλέστε μου τον Σαδώκ τον ιερέα, και τον Νάθαν τον προφήτη, και τον Βεναϊα, τον γιο τού Ιωδαέ. Και ήρθαν μπροστά στον βασιλιά. 33 Και ο βασιλιάς τούς είπε: Πάρτε μαζί σας τους δούλους τού κυρίου σας, και καθίστε τον Σολομώντα τον γιο μου επάνω στο μουλάρι μου, και κατεβάστε τον στη Γιών· 34 και ας τον χρίσουν εκεί ως βασιλιά του Ισραήλ ο Σαδώκ ο ιερέας, και ο Νάθαν ο προφήτης· και σαλπίστε με τη σάλπιγγα, και πείτε: Ζήτω ο βασιλιάς Σολομώντας· 35 και, τότε, θα ανεβείτε πίσω απ' αυτόν, για νάρθει και να καθήσει επάνω στον θρόνο μου· κι αυτός θα βασιλεύσει αντί για μένα· κι αυτόν πρόσταξα να είναι ηγεμόνας επάνω στον Ισραήλ, κι επάνω στον Ιούδα.
 36 Και ο Βεναϊας, ο γιος τού Ιωδαέ, απάντησε στον βασιλιά, και είπε: Αμήν· έτσι ας επικυρώσει και ο Κύριος ο Θεός τού κυρίου μου του βασιλιά! 37 Και καθώς ο Κύριος στάθηκε μαζί με τον κύριό μου τον βασιλιά, έτσι να είναι και μαζί με τον Σολομώντα, και να μεγαλύνει τον θρόνο του περισσότερο από τον θρόνο τού κυρίου μου του βασιλιά Δαβίδ.
 38 Τότε, κατέβηκε ο Σαδώκ ο ιερέας, και ο Νάθαν ο προφήτης, και ο Βεναϊας, ο γιος τού Ιωδαέ, και οι Χερεθαίοι, και οι Φελεθαίοι, και κάθισαν τον Σολομώντα επάνω στο μουλάρι τού βασιλιά Δαβίδ, και τον έφεραν στη Γιών. 39 Και ο Σαδώκ ο ιερέας πήρε το κέρατο του λαδιού από τη σκηνή, και έχρισε τον Σολομώντα. Και σάλπισαν με τη σάλπιγγα· και ολόκληρος ο λαός είπε: Ζήτω ο βασιλιάς Σολομώντας. 40 Και ολόκληρος ο λαός ανέβηκε πίσω απ' αυτόν· και ο λαός έπαιζε φλογέρες, και ευφραινόταν με μεγάλη ευφροσύνη, και η γη σχιζόταν από τις φωνές τους.

Ας στέψουμε τον Ιησού Βασιλιά της χώρας μας και ας αλλαλάξουμε γι’ αυτό. Είμαστε ο λαός αυτής της χώρας και εμείς έχουμε την εξουσία να αποφασίσουμε ποιος θα είναι ο Βασιλιάς μας.

3) Το Ρος Χασανά είναι η επέτειος της Δημιουργίας του Αδάμ (Αντάμ ΧαΡιζόν=Πρώτος Άνθρωπος/Πρώτος Αδάμ)

Θεός Δημιουργός

Ησαΐας 40: 25 Με ποιον, λοιπόν, θα με εξομοιώσετε, και θα εξισωθώ; λέει ο Άγιος. 26 Σηκώστε ψηλά τα μάτια σας, και δείτε, ποιος τα δημιούργησε αυτά; Αυτός που βγάζει το στράτευμά τους κατά αριθμό· αυτός που καλεί όλα αυτά με το όνομά τους στη μεγαλειότητα της δύναμής του, επειδή, είναι ισχυρός σε εξουσία· δεν του λείπει τίποτε.

Γένεση 2: 7 Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα τής γης· και εμφύσησε στους μυκτήρες του πνοή ζωής, και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει.  8 Και ο Κύριος ο Θεός φύτεψε έναν παράδεισο στην Εδέμ προς τα Ανατολικά, και έβαλε εκεί τον άνθρωπο, που έπλασε. 9 Και ο Κύριος ο Θεός έκανε να βλαστήσει από τη γη κάθε δέντρο ωραίο στην όραση, και καλό στη γεύση· και το δέντρο τής ζωής στο μέσον του παραδείσου, και το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού.

Ας δοξάσουμε και ας ευχαριστήσουμε τον Θεό ως τον Δημιουργό μας και ας προσευχηθούμε να Τον δοξάσει και η χώρα μας ως τον Δημιουργό των πάντων.


4) Το σοφάρ μιλά για Απολύτρωση και Συγχώρεση, υπενθυμίζοντας τον κριό που πρόσφερε ο Θεός να θυσιαστεί στη θέση του Ισαάκ (από τα κέρατά του έγινε το πρώτο σοφάρ). Εκεί στο Όρος Σιών θα φαινόταν ο Θεός για να εκτελεστεί η Μεγάλη Θυσία. Το κομμάτι αυτό της Τορά διαβάζεται στις συναγωγές την ημέρα της Γιομ Τρουά.

Γένεση 22:  1 ΚΑΙ ύστερα από τα πράγματα αυτά, ο Θεός δοκίμασε τον Αβραάμ, και του είπε: Αβραάμ· κι εκείνος είπε: Εδώ είμαι.  2 Και είπε: Πάρε τώρα τον γιο σου τον μονογενή, που αγάπησες, τον Ισαάκ, και πήγαινε στον τόπο Μοριά, και πρόσφερέ τον εκεί σε ολοκαύτωμα επάνω σε ένα από τα βουνά, που θα σου πω.  3 Και αφού ο Αβραάμ σηκώθηκε ενωρίς το πρωί, σαμάρωσε το γαϊδούρι του, και πήρε μαζί του δύο από τους δούλους του, και τον γιο του τον Ισαάκ· και αφού έσχισε ξύλα για την ολοκαύτωση, σηκώθηκε, και πήγε στον τόπο που του είπε ο Θεός. 4 Και την τρίτη ημέρα, υψώνοντας τα μάτια του ο Αβραάμ, είδε τον τόπο από μακριά. 5 Και ο Αβραάμ είπε στους δούλους του: Εσείς καθήστε αυτού μαζί με το γαϊδούρι· εγώ δε και το παιδάκι θα πάμε μέχρις εκεί· και όταν προσκυνήσουμε, θα επιστρέψουμε σε σας.   6 Και αφού ο Αβραάμ πήρε τα ξύλα της ολοκαύτωσης, τα έβαλε επάνω στον Ισαάκ τον γιο του· και πήρε στο χέρι του φωτιά, και τη μάχαιρα, και πήγαιναν και οι δύο μαζί.  7 Τότε, ο Ισαάκ μίλησε στον Αβραάμ τον πατέρα του, και είπε: Πατέρα μου. Κι εκείνος είπε: Εδώ είμαι, παιδί μου. Και ο Ισαάκ είπε: Να η φωτιά και τα ξύλα· αλλά, πού είναι το πρόβατο για την ολοκαύτωση;  8 Και ο Αβραάμ είπε: Ο Θεός, παιδί μου, θα προβλέψει για τον εαυτό του το πρόβατο για την ολοκαύτωση. Και πορεύονταν οι δύο μαζί. 9 Και αφού έφτασαν στον τόπο, που του είχε πει ο Θεός, ο Αβραάμ οικοδόμησε εκεί το θυσιαστήριο, και τακτοποίησε τα ξύλα, και αφού έδεσε τον Ισαάκ τον γιο του, τον έβαλε επάνω στο θυσιαστήριο, επάνω στα ξύλα·  10 κι απλώνοντας ο Αβραάμ το χέρι του, πήρε τη μάχαιρα για να σφάξει τον γιο του.  11 Και ο άγγελος του Κυρίου τού φώναξε από τον ουρανό, και είπε: Αβραάμ, Αβραάμ. Κι εκείνος είπε: Εδώ είμαι. 12 Και είπε: Μη επιβάλεις το χέρι σου επάνω στο παιδάκι, και μη του κάνεις τίποτε· επειδή, τώρα γνώρισα ότι εσύ φοβάσαι τον Θεό, δεδομένου ότι δεν λυπήθηκες τον γιο σου τον μονογενή για μένα.  13 Και υψώνοντας ο Αβραάμ τα μάτια του, είδε· και να, πίσω του ήταν ένα κριάρι, που κρατιόταν από τα κέρατά του σε ένα πυκνόκλαδο φυτό· και αφού ήρθε ο Αβραάμ, πήρε το κριάρι, και το πρόσφερε σε ολοκαύτωμα, αντί του δικού του γιου.  14 Και ο Αβραάμ αποκάλεσε το όνομα εκείνου του τόπου Ιεοβά-ιρέ· όπως λέγεται και σήμερα: Στο βουνό αυτό θα εμφανιστεί ο Κύριος.  15 Και ο άγγελος του Κυρίου φώναξε μια δεύτερη φορά στον Αβραάμ από τον ουρανό. 16 Και είπε: Ορκίστηκα στον εαυτό μου, λέει ο Κύριος, ότι, επειδή έπραξες αυτό το πράγμα, και δεν λυπήθηκες τον γιο σου, τον μονογενή σου, 17 ότι εξάπαντος θα σε ευλογήσω, και εξάπαντος θα πληθύνω το σπέρμα σου σαν τα αστέρια τού ουρανού, και σαν την άμμο που είναι κοντά στο χείλος τής θάλασσας· και το σπέρμα σου θα κυριεύσει τις πύλες των εχθρών σου· 18 και διαμέσου του σπέρματός σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη τής γης, επειδή υπάκουσες στη φωνή μου.

Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο για τη σταυρική Του θυσία και για τη συγχώρεση και την απολύτρωση που μας πρόσφερε:
Μιχαίας 7: 18 Ποιος Θεός είναι όμοιος με σένα, που να συγχωρεί ανομία, και να παραβλέπει την παράβαση του υπολοίπου τής κληρονομιάς του; Δεν διατηρεί για πάντα την οργή του, επειδή αυτός αρέσκεται σε έλεος. 19 Θα γυρίσει, και θα μας σπλαχνιστεί, θα καταστρέψει τις ανομίες μας· και όλες τις αμαρτίες τους θα τις ρίξει στα βάθη τής θάλασσας.


5) Η σάλπιγγα ηχούσε όταν έδινε ο Θεός το Νόμο Του

Έξοδος 20: 18 ΚΑΙ ολόκληρος ο λαός έβλεπε τις βροντές, και τις αστραπές, και τη φωνή της σάλπιγγας, και το βουνό που κάπνιζε, και όταν ο λαός τα είδε αυτά, σύρθηκαν, και στάθηκαν από μακριά. 19 Και είπαν στον Μωυσή: Μίλησε εσύ σε μας, και θα ακούσουμε· κι ας μη μιλήσει σε μας ο Θεός, για να μη πεθάνουμε.
 20 Και ο Μωυσής είπε στον λαό: Μη φοβάστε· επειδή, ο Θεός ήρθε για να σας δοκιμάσει, και για να είναι ο φόβος του μπροστά σας, για να μη αμαρτάνετε.
 21 Και ο λαός στάθηκε από μακριά· και ο Μωυσής πλησίασε στην ομίχλη, όπου ήταν ο Θεός.

Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό για τις εντολές Του που είναι το φως μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και μας δείχνουν το δρόμο που πρέπει να πορευτούμε («λυχνάρι στα πόδια μου είναι ο Λόγος Σου», Ψαλμ. 119:105). Ας ζητήσουμε να βαδίζουμε μέσα στο Λόγο Του και ο Λόγος και η γνώση του Κυρίου να καλύψει τη χώρα μας, όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα (Αββακούμ 2:14).


6) Με τον ήχο των σοφαρότ (σαλπίγγων) έπεσαν τα τείχη της Ιεριχώ

Ιησούς του Ναυή 6:1 ΚΑΙ η Ιεριχώ ήταν κλεισμένη και οχυρωμένη, εξαιτίας των γιων Ισραήλ· κανένας δεν έβγαινε έξω, και κανένας δεν έμπαινε μέσα.  2 Και ο Κύριος είπε στον Ιησού: Να, παρέδωσα στο χέρι σου την Ιεριχώ, και τον βασιλιά της, και τους δυνατούς πολεμιστές. 3 Και όλοι οι άνδρες του πολέμου βαδίστε γύρω από την πόλη, ολόγυρα στην πόλη μία φορά· έτσι θα κάνεις για έξι ημέρες. 4 Και επτά ιερείς θα βαστάζουν μπροστά από την κιβωτό επτά κεράτινες σάλπιγγες· και την έβδομη ημέρα θα βαδίσετε γύρω από την πόλη επτά φορές· και οι ιερείς θα σαλπίζουν με τις σάλπιγγες. 5 Και όταν σαλπίσουν με την κεράτινη σάλπιγγα παρατεταμένα, καθώς ακούσετε τον ήχο της σάλπιγγας, ολόκληρος ο λαός θα αλαλάξει με δυνατόν αλαλαγμό, και το τείχος τής πόλης θα καταπέσει από τη βάση του, και ο λαός θα ανέβει, ο καθένας κατευθείαν μπροστά του….
  12 Και ο Ιησούς σηκώθηκε το πρωί, και οι ιερείς σήκωσαν την κιβωτό τού Κυρίου· 13 και οι επτά ιερείς, που βάσταζαν τις επτά κεράτινες σάλπιγγες, προπορεύονταν από την κιβωτό τού Κυρίου, βαδίζοντας και σαλπίζοντας με τις σάλπιγγες· και μπροστά τους πορεύονταν οι οπλισμένοι· και η οπισθοφυλακή ακολουθούσε την κιβωτό τού Κυρίου από πίσω, ενώ οι ιερείς καθώς προχωρούσαν σάλπιζαν με τις σάλπιγγες. 14 Και τη δεύτερη ημέρα βάδιζαν γύρω από την πόλη μία φορά, και γύρισαν στο στρατόπεδο· έτσι έκαναν για έξι ημέρες.  15 Και την έβδομη ημέρα σηκώθηκαν γύρω στα χαράματα, και βάδισαν γύρω από την πόλη επτά φορές με τον ίδιο τρόπο· μόνον σ' αυτή την ημέρα βάδισαν γύρω από την πόλη επτά φορές… 20 Και ο λαός αλάλαξε, όταν σάλπισαν με τις σάλπιγγες· και καθώς ο λαός άκουσε τη φωνή των σαλπίγγων, τότε ο λαός αλάλαξε έναν μεγάλο αλαλαγμό, και το τείχος κατέπεσε από τη βάση του, και ο λαός ανέβηκε στην πόλη, κάθε ένας κατευθείαν μπροστά του, και κυρίευσαν την πόλη24 Και κατέκαψαν την πόλη με φωτιά, και όλα όσα ήσαν σ' αυτή· μόνον το ασήμι και το χρυσάφι, και τα χάλκινα σκεύη και τα σιδερένια, τα έδωσαν στο θησαυροφυλάκιο του οίκου τού Κυρίου… 26 Και ο Ιησούς ορκίστηκε εκείνη την εποχή, λέγοντας: Καταραμένος μπροστά στον Κύριο ο άνθρωπος, που θα σηκωθεί και θα χτίσει αυτή την πόλη, την Ιεριχώ· με τον θάνατο του πρωτότοκου γιου του θα βάλει τα θεμέλιά της, 6 και με τον θάνατο του νεότατου γιου του θα στήσει τις πύλες της.

Μέσα στον τόπο που ο Θεός είχε ορίσει για να λατρεύεται το όνομά Του, ο διάβολος ανήγειρε οχυρωμένες πόλεις όπου λατρευόταν ο Βάαλ (ο κύριος των ειδωλολατρικών λαών). Σήμερα, οι αρχαιολόγοι έχουν βρει ότι στα τείχη της Ιεριχώ είχαν κτιστεί αγγεία με ανθρωποθυσίες. Η πτώση της Ιεριχώ έγινε χωρίς ανθρώπινη δύναμη, μόνο με την πνευματική δύναμη που ελευθερώθηκε από τον ήχο των σαλπίγγων και σήμανε την έναρξη του καθαρισμού της γης.
Ας προσευχηθούμε να καθαριστεί και η δική μας γη από τα οχυρά της ειδωλολατρίας και από κάθε οχυρό που έκτισε ο εχθρός στη χώρα μας αντικαθιστώντας τη λατρεία του αληθινού Θεού με τη δική του λατρεία. Ας γίνει η Ελλάδα γνωστή ως η χώρα που λατρεύει τον Κύριο και όχι ως η χώρα των αρχαίων θεών, ως η χώρα του Αγίου Πνεύματος και όχι ως η χώρα του πνεύματος του ανθρωπισμού.

7) Η σάλπιγγα μέσα στη μάχη

Ο ήχος της σάλπιγγας κινεί τον Θεό να πολεμήσει για τον λαό Του και μαζί με τον λαό Του

Νεεμίας 4: 19 Και είπα στους πρόκριτους, και στους προεστώτες, και στο υπόλοιπο του λαού: Το έργο είναι μεγάλο και πλατύ· κι εμείς είμαστε διαχωρισμένοι επάνω στο τείχος, ο ένας μακριά από τον άλλον· 20 σε όποιον, λοιπόν, τόπο ακούσετε τη φωνή τής σάλπιγγας, εκεί τρέξτε σε μας· ο Θεός μας θα πολεμήσει για μας.



Με τον ήχο των σαλπίγγων και με τη ρομφαία του, ο Γεδεών κατατρόπωσε τους Μαδιανίτες
Κριταί 7:7 Και ο Κύριος είπε στον Γεδεών: Με τους 300 αυτούς άνδρες, που ήπιαν με τη γλώσσα τους θα σας σώσω, και θα παραδώσω τους Μαδιανίτες στο χέρι σου· ολόκληρο δε το υπόλοιπο του λαού ας πάνε κάθε ένας στο σπίτι του.
 8 Ο λαός, λοιπόν, πήρε στα χέρια τους τις τροφές, και τις σάλπιγγές τους· και έδιωξε ολόκληρο το υπόλοιπο του Ισραήλ, τον καθέναν στη σκηνή του, και κράτησε τους 300 άνδρες. Και το στρατόπεδο του Μαδιάμ ήταν από κάτω τους στην κοιλάδα. 9 Και την ίδια νύχτα, ο Κύριος του είπε: Σήκω, κατέβα στο στρατόπεδο· επειδή, το παρέδωσα στο χέρι σου· 10 αν, όμως, φοβάσαι να κατέβεις, κατέβα εσύ και ο δούλος σου ο Φουρά στο στρατόπεδο· 11 και θα ακούσεις τι λένε· και ύστερα απ' αυτά θα δυναμώσουν τα χέρια σου, και θα κατέβεις στο στρατόπεδο. Και κατέβηκε, αυτός μαζί με τον δούλο του τον Φουρά, μέχρι την προφυλακή τού στρατοπέδου.
 12 Και ο Μαδιάμ, και ο Αμαλήκ, και όλοι οι κάτοικοι της ανατολής ήσαν απλωμένοι στην κοιλάδα σαν ακρίδες κατά το πλήθος· και οι καμήλες τους ήσαν αναρίθμητες σαν την άμμο κοντά στην άκρη τής θάλασσας κατά το πλήθος. 13 Και όταν ήρθε ο Γεδεών, ξάφνου, ένας άνθρωπος διηγείτο στον διπλανό του ένα όνειρο και του έλεγε: Δες, ονειρεύτηκα ένα όνειρο, και να, ένα ψωμάκι κρίθινο είδα να κυλιέται στο στρατόπεδο του Μαδιάμ, ήρθε στις σκηνές, και τις χτύπησε, και έπεσαν· και τις ανέτρεψε, και έπεσαν οι σκηνές.
 14 Και ο διπλανός του απάντησε, και είπε: Αυτό δεν είναι παρά η ρομφαία τού Γεδεών, του γιου του Ιωάς, άνδρα Ισραηλίτη· ο Θεός παρέδωσε στο χέρι του τον Μαδιάμ, και ολόκληρο το στρατόπεδο. 15 Και καθώς ο Γεδεών άκουσε τη διήγηση του ονείρου, και την εξήγησή του, προσκύνησε, και γύρισε στο στρατόπεδο του Ισραήλ, και είπε: Σηκωθείτε· επειδή, ο Κύριος παρέδωσε στο χέρι σας το στρατόπεδο του Μαδιάμ.
 16 Και χώρισε τους 300 άνδρες σε τρία σώματα, και στα χέρια όλων αυτών έδωσε σάλπιγγες και αδειανές στάμνες, και λαμπάδες μέσα στις στάμνες. 17 Και τους είπε: Κοιτάζετε σε μένα, και κάντε το ίδιο· και δέστε, όταν εγώ φτάσω στην άκρη τού στρατοπέδου, όπως θα κάνω εγώ, έτσι θα κάνετε κι εσείς· 18 όταν σαλπίσω με τη σάλπιγγα, εγώ και όλοι αυτοί που είναι μαζί μου, τότε θα σαλπίσετε κι εσείς με τις σάλπιγγες γύρω από όλο το στρατόπεδο, και θα πείτε: Η ρομφαία τού Κυρίου και του Γεδεών.  19 Ο Γεδεών, λοιπόν, και οι 100 άνδρες που ήσαν μαζί του, ήρθαν στην άκρη τού στρατοπέδου, μόλις άρχιζε περίπου η μεσαία βάρδια· μόλις είχαν βάλει φύλακες· και σάλπισαν με τις σάλπιγγες, και έσπασαν τις στάμνες που είχαν στα χέρια τους. 20 Και τα τρία σώματα σάλπισαν με τις σάλπιγγες, και έσπασαν τις στάμνες, και στα αριστερά τους χέρια κρατούσαν τις λαμπάδες, και στα δεξιά τους χέρια τις σάλπιγγες για να σαλπίζουν· και φώναζαν: Η ρομφαία του Κυρίου και του Γεδεών. 21 Και κάθε ένας στάθηκε στη θέση του ολόγυρα στο στρατόπεδο· και ολόκληρος ο στρατός έτρεχε, και φώναζε, και έφευγε. 22 Και οι 300 σάλπισαν με τις σάλπιγγές τους· και ο Κύριος έστρεψε τη ρομφαία τού καθενός ενάντια στον διπλανό του σε ολόκληρο το στρατόπεδο· και ο στρατός έφυγε στη Βαιθ-ασεττά προς τη Ζερεράθ, μέχρι την άκρη τού Αβέλ-μεολά προς την Ταβάθ.  23 Και οι άνδρες Ισραήλ, από τον Νεφθαλί, και από τον Ασήρ, και από ολόκληρο τον Μανασσή, συγκεντρώθηκαν και καταδίωξαν πίσω από τον Μαδιάμ.

Με τη δοξολογία ο Κύριος πολέμησε υπέρ του Ιωασαφάτ και του Ιούδα
Β΄ Χρονικών 20 :1 ΚΑΙ ύστερα απ' αυτά, ήρθαν ενάντια στον Ιωσαφάτ οι γιοι τού Μωάβ, και οι γιοι τού Αμμών, και μαζί τους και άλλοι, εκτός από τους Αμμωνίτες, για να τον πολεμήσουν. 2 Και ήρθαν και ανήγγειλαν στον Ιωσαφάτ, λέγοντας: Ένα μεγάλο πλήθος έρχεται εναντίον σου, από την πέρα περιοχή τής θάλασσας, από τη Συρία· και δες, είναι στην Ασασών-θαμάρ, που είναι η Εν-γαδδί. 3 Και ο Ιωσαφάτ φοβήθηκε, και δόθηκε στο να εκζητάει τον Κύριο, και κήρυξε νηστεία σε ολόκληρο τον Ιούδα. 4 Και οι άνδρες τού Ιούδα συγκεντρώθηκαν, για να ζητήσουν βοήθεια από τον Κύριο· από όλες, ακόμα, τις πόλεις τού Ιούδα ήρθαν να ζητήσουν τον Κύριο.  5 Και ο Ιωσαφάτ στάθηκε στη συγκέντρωση του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, και στον οίκο τού Κυρίου, προς το πρόσωπο της νέας αυλής, 6 και είπε: Κύριε, Θεέ των πατέρων μας, δεν είσαι εσύ ο Θεός που είσαι στον ουρανό; Και δεν είσαι εσύ που είσαι κυρίαρχος επάνω σε όλα τα βασίλεια των εθνών, και στο χέρι σου δεν είναι η δύναμη και η ισχύ, και κανένας δεν μπορεί να σου αντισταθεί; 10 Και τώρα, δες, οι γιοι τού Αμμών, και του Μωάβ, και εκείνοι από το βουνό τού Σηείρ, στους οποίους δεν άφησες τον Ισραήλ να πάει, όταν έρχονταν από την Αίγυπτο, αλλά ξέκλιναν απ' αυτούς, και δεν τους εξολόθρευσαν, 11 και δες, πώς μας ανταμείβουν, ερχόμενοι να μας βγάλουν από την κληρονομιά σου, που μας έδωσες να κληρονομήσουμε. 12 Θεέ μας, δεν θα τους κρίνεις; Επειδή, δεν υπάρχει σ' εμάς δύναμη για να αντισταθούμε σ' αυτό το μεγάλο πλήθος που έρχεται εναντίον μας, και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε· αλλ' επάνω σε σένα είναι τα μάτια μας.  13 Και ολόκληρος ο Ιούδας στεκόταν μπροστά στον Κύριο, με τα βρέφη τους, τις γυναίκες τους, και τους γιους τους.   14 Τότε, ήρθε το Πνεύμα τού Κυρίου επάνω στον Ιααζιήλ, τον γιο τού Ζαχαρία, γιου τού Βεναϊα, γιου τού Ιεϊήλ, γιου τού Ματθανία τού Λευίτη, από τους γιους τού Ασάφ, στο μέσον τής συγκέντρωσης· 15 και είπε: Ακούστε, ολόκληρος ο Ιούδας, και εκείνοι που κατοικείτε στην Ιερουσαλήμ, και εσύ, βασιλιά Ιωσαφάτ: Έτσι λέει σε σας ο Κύριος: Μη φοβάστε ούτε να τρομάζετε από το πρόσωπο αυτού τού μεγάλου πλήθους· επειδή, η μάχη δεν είναι δική σας, αλλά του Θεού·  16 κατεβείτε αύριο εναντίον τους· δέστε, ανεβαίνουν από την ανάβαση Σις· και θα τους βρείτε στην άκρη τού χειμάρρου, μπροστά στην έρημο Ιερουήλ· 17 σ' αυτή τη μάχη δεν θα πολεμήσετε εσείς· παρουσιαστείτε, σταθείτε, και δείτε τη σωτηρία τού Κυρίου μαζί σας, ω, Ιούδα και Ιερουσαλήμ· μη φοβάστε ούτε να τρομάξετε· αύριο να βγείτε εναντίον τους· και μαζί σας ο Κύριος.  18 Και ο Ιωσαφάτ έσκυψε με το πρόσωπό του στη γη· και ολόκληρος ο Ιούδας και όσοι κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ, έπεσαν μπροστά στον Κύριο, προσκυνώντας τον Κύριο. 19 Και σηκώθηκαν οι Λευίτες, από τους γιους των Κααθιτών, και από τους γιους των Κοριτών, για να υμνήσουν τον Κύριο τον Θεό του Ισραήλ, με υψωμένη φωνή, σε υπερβολικά βαθμό.  20 Και αφού σηκώθηκαν το πρωί, βγήκαν προς την έρημο Θεκουέ· και όταν βγήκαν, ο Ιωσαφάτ στάθηκε, και είπε: Ακούστε με, Ιούδα, και όσοι κατοικείτε στην Ιερουσαλήμ: Πιστέψτε στον Κύριο τον Θεό μας, και θα στερεωθείτε· πιστέψτε στους προφήτες του, και θα ευοδωθείτε. 21 Και αφού συμβουλεύθηκε μαζί με τον λαό, διέταξε τους ψαλτωδούς να ψάλλουν στον Κύριο, και να υμνούν τη μεγαλοπρέπεια της αγιότητάς του, βγαίνοντας μπροστά από τον στρατό, και να λένε: Δοξολογείτε τον Κύριο, επειδή το έλεός του μένει στον αιώνα.  22 Και όταν άρχισαν να ψάλλουν και να υμνούν, ο Κύριος έστησε ενέδρες εναντίον των γιων τού Αμμών, του Μωάβ, και εκείνων από το βουνό τού Σηείρ, που ήρθαν εναντίον τού Ιούδα· και χτυπήθηκαν.  23 Επειδή, σηκώθηκαν οι γιοι τού Αμμών και του Μωάβ εναντίον των κατοίκων τού βουνού τού Σηείρ, για να τους εξολοθρεύσουν και να τους εξαλείψουν· και αφού συντέλεσαν τους κατοίκους τού Σηείρ, βοήθησαν ο ένας τον άλλον για να εξολοθρευτούν.  24 Και καθώς ο Ιούδας ήρθε στη σκοπιά τής ερήμου, σήκωσε τα μάτια του προς το πλήθος, και να, ήσαν νεκρά σώματα πεσμένα καταγής, και δεν διασώθηκε κανένας. 25 Και όταν ο Ιωσαφάτ και ο λαός του ήρθαν για να τους λαφυραγωγήσουν, ανάμεσα στα νεκρά σώματά τους βρήκαν και πλούτη σε αφθονία, και πολύτιμη αποσκευή, και πήραν για τον εαυτό τους τόσα πολλά, ώστε δεν μπορούσαν να τα μεταφέρουν· και στάθηκαν τρεις ημέρες λαφυραγωγώντας, επειδή τα λάφυρα ήσαν πολλά. 26 Και την τέταρτη ημέρα συγκεντρώθηκαν στην κοιλάδα της Ευλογίας· επειδή, εκεί ευλόγησαν τον Κύριο· γι' αυτό, το όνομα εκείνου του τόπου ονομάστηκε Κοιλάδα Ευλογίας, μέχρι τη σημερινή ημέρα.  27 Τότε, όλοι οι άνδρες τού Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, και επικεφαλής τους ο Ιωσαφάτ, κίνησαν για να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ με ευφροσύνη· επειδή, ο Κύριος τους εύφρανε από τους εχθρούς τους. 28 Και ήρθαν στην Ιερουσαλήμ με ψαλτήρια και κιθάρες και σάλπιγγες, στον οίκο τού Κυρίου.  29 Και φόβος Θεού έπεσε επάνω σε όλα τα βασίλεια εκείνων των τόπων, όταν άκουσαν ότι ο Κύριος πολέμησε εναντίον των εχθρών τού Ισραήλ. 30 Και η βασιλεία τού Ιωσαφάτ ησύχασε· επειδή, ο Θεός του έδωσε σ' αυτόν ανάπαυση, ολόγυρα.

Ας ζητήσουμε από τον Θεό να πολεμήσει για μας και μ’ εμάς. Ας ζητήσουμε να γίνουμε στρατιώτες Του αφοσιωμένοι στην ολοκλήρωση του έργου Του, όπως οι κτίστες του Νεεμία. Ας γίνουμε οι γενναίοι του Γεδεών, αυτοί που ο Θεός θα δει την ετοιμότητά μας και θα φανεί δυνατός υπέρ ημών. Ας γίνουμε άνθρωποι «αδυναμίας», χωρίς καμιά εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, όπως ο Ιωσαφάτ. Ας ζητήσουμε να γίνουμε άνθρωποι προσευχής και δοξολογίας. Και ας ζητήσουμε να δούμε τους εχθρούς μας να κατατροπώνονται μπροστά στα πόδια μας.
Σήμερα, πολλοί από τον λαό του Θεού στην Ελλάδα είναι αιχμάλωτοι κάποιων εχθρών, σε συνεχείς μάχες που δεν έχουν έρθει σε έκβαση. Ας σαλπίσσουμε για να δούμε απελευθέρωση από προσωπικά δεσμά, από οικογενειακά προβλήματα, από ασθένειες, από οικονομικά προβλήματα, από δυσκολίες στη δουλειά μας, στις σχέσεις μας. Ας σαλπίσουμε για να ελευθερωθούμε από δεσμά πνευματικά, όποια κι αν είναι αυτά, που δεν μας αφήνουν να χαρούμε την πνευματική μας ζωή. Αν υπάρχουν στη ζωή μας δεσμά από κατάρες, από μαντείες, μαγείες, από οικογενειακές αμαρτίες, από αντισημιτισμό, από αδικίες απέναντι σε ορφανούς, χήρες και ξένους, από οτιδήποτε διαπράχθηκε στην οικογένειά μας που ήταν βδέλυγμα στον Κύριο, ας προσευχηθούμε να σπάσουν αυτά τα δεσμά και να γευτούμε την ελευθερία του Κυρίου.


8)  Ο ήχος της σάλπιγγας καλεί τον λαό σε μετάνοια, πριν από την Μεγάλη Ημέρα του Κυρίου

Ιωήλ 2: 1 ΣΑΛΠΙΣΤΕ σάλπιγγα στη Σιών, και αλαλάξτε στο άγιό μου βουνό·
 ας τρομάξουν όλοι αυτοί που κατοικούν στη γη· επειδή, έρχεται η ημέρα τού Κυρίου, επειδή
είναι κοντά·
11 Και ο Κύριος θα εκπέμψει τη φωνή του μπροστά από το στράτευμά του·
 επειδή, το στρατόπεδό του
είναι υπερβολικά μεγάλο· επειδή, αυτός που εκτελεί τον λόγο του είναι ισχυρός·
 επειδή, η ημέρα τού Κυρίου
είναι μεγάλη και υπερβολικά τρομερή, και ποιος μπορεί να την υποφέρει;
13 Και σχίστε την καρδιά σας, και όχι τα ιμάτιά σας, και επιστρέψτε στον Κύριο τον Θεό σας·
 επειδή, είναι ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και ο οποίος μεταμελείται για το κακό.

 14 Ποιος γνωρίζει, αν θα επιστρέψει και μεταμεληθεί, και αφήσει πίσω του ευλογία,
 προσφορά και σπονδή στον Κύριο τον Θεό μας;

 15 Σαλπίστε σάλπιγγα στη Σιών, αγιάστε νηστεία, κηρύξτε επίσημη σύναξη.
 16 Συγκεντρώστε τον λαό, αγιάστε τη σύναξη, συγκεντρώστε τούς πρεσβύτερους, συναθροίστε τα νήπια, κι αυτά που θηλάζουν μαστούς·
 ας βγει έξω ο γαμπρός από τον κοιτώνα του, και η νύφη από τον θάλαμό της.
 17 Ας κλάψουν οι ιερείς, οι λειτουργοί τού Κυρίου, ανάμεσα στη στοά και το θυσιαστήριο, κι ας πουν:
 Λυπήσου, Κύριε, τον λαό σου,
 και μη δώσεις την κληρονομιά σου σε όνειδος, ώστε να τους κυριεύσουν τα έθνη·

 γιατί να πουν ανάμεσα στους λαούς: Πού
είναι ο Θεός τους;  
 18 Και ο Κύριος θα ζηλοτυπήσει για τη γη του, και θα λυπηθεί τον λαό του.

Καθώς οι προφητείες και το Πνεύμα του Θεού μαρτυρούν ότι πλησιάζει η Ημέρα του Κυρίου ας σταθούμε μπροστά Του για να «σχίσουμε τις καρδιές μας». Ας μετανοήσουμε για κάθε φορά που η καρδιά μας ήταν σκληρή και κλειστή μπροστά στον Λόγο του Θεού και στην οδηγία Του. Ας μετανοήσουμε ως Εκκλησία για κάθε φορά που δεν Τον υπακούσαμε, που βάλαμε τις δικές μας ιδέες, και τις αμφιβολίες, και τις απόψεις πάνω από το Λόγο του Θεού. Για κάθε φορά που απορρίψαμε κάτι από το Λόγο Του για κάθε φορά που λοιδωρήσαμε ανθρώπους που έστειλε ο Θεός ανάμεσά μας για να μας διακονήσουν (ξένους ή Έλληνες). Ας ζητήσουμε από τον Θεό να κάνει τέτοια την καρδιά μας που να είναι δεκτική στον Λόγο Του και στον Πνεύμα Του και ας ζητήσουμε το Πνεύμα του Θεού να κινηθεί με δύναμη στην Εκκλησία της Ελλάδας και να εκτελέσει το θέλημά Του, αλλάζοντας ό,τι πρέπει να αλλάξει.


9) Ο ήχος της σάλπιγγας θα αναγγείλει την ανάσταση των νεκρών

Α΄ Θεσσαλονικείς 4:  13 ΔΕΝ θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί, για όσους έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε, όπως και οι υπόλοιποι, που δεν έχουν ελπίδα.  14 Επειδή, αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, αυτούς που κοιμήθηκαν με πίστη στον Ιησού, θα τους φέρει μαζί του. 15 Επειδή, σας λέμε τούτο διαμέσου του λόγου τού Κυρίου, ότι εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε στην παρουσία τού Κυρίου, δεν θα προλάβουμε αυτούς που κοιμήθηκαν· 16 δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα· 17 έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, με σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα· και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο. 18 Λοιπόν, παρηγορείτε ο ένας τον άλλον μ' αυτά τα λόγια.
Α΄ Κορινθίους 15:  51 Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς· όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε, 52 σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα· επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε.  53 Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία.  54 Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: «Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη.

Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό για τη δόξα που μας περιμένει στους Ουρανούς και ζητήσουμε να ζούμε συνεχώς ως πολίτες του Ουρανού ζητώντας αυτά που έχουν ουράνια αξία και όχι τα γήινα.


10)  Ας προσευχηθούμε για τη χώρα μας και για το Ισραήλ

Ψαλμός 33:
 8 Ας φοβηθεί τον Κύριο ολόκληρη η γη· ας τρομάξουν απ' αυτόν όλοι οι κάτοικοι της οικουμένης.
 9 Επειδή, αυτός είπε, και έγινε· αυτός πρόσταξε, και στερεώθηκε.
 10 Ο Κύριος ματαιώνει τη βουλή των εθνών, ανατρέπει τους συλλογισμούς των λαών.
11 Η βουλή τού Κυρίου μένει στον αιώνα· οι λογισμοί τής καρδιάς του από γενεά σε γενεά.  
12 Μακάριο το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος (ο Γιαχβέ)· ο λαός, που έκλεξε για κληρονομιά του.
 13 Ο Κύριος έσκυψε από τον ουρανό· είδε όλους τούς γιους των ανθρώπων.
 14 Από τον τόπο τής κατοίκησής του θωρεί όλους τούς κατοίκους τής γης.
 15 Εξίσου έπλασε τις καρδιές τους· γνωρίζει όλα τα έργα τους.
 16 Ο βασιλιάς δεν σώζεται με πλήθος στρατεύματος· ο δυνατός δεν ελευθερώνεται με τη μεγάλη του ανδρεία.
 17 Μάταιο το άλογο για σωτηρία· και δεν θα σώσει με την πολλή του δύναμη.
 18 Δες, το μάτι τού Κυρίου βρίσκεται επάνω σ' εκείνους που τον φοβούνται· επάνω σ' εκείνους που ελπίζουν στο έλεός του·
 19 για να ελευθερώσει την ψυχή τους από θάνατο, και σε καιρό πείνας να τους διαφυλάξει σε ζωή.
 20 Η ψυχή μας προσμένει τον Κύριο· αυτός είναι βοηθός μας, και ασπίδα μας.
 21 Επειδή, σ' αυτόν θα ευφρανθεί η καρδιά μας, μια και στο όνομά του το άγιο ελπίσαμε.
 22 Κύριε, ας πραγματοποιηθεί το έλεός σου επάνω μας, καθώς ελπίσαμε σε σένα.

Η χώρα μας και το Ισραήλ μοιάζουν αυτήν την ώρα να περνούν παρόμοια προβλήματα. Ο εχθρός προσπαθεί να μας καταστρέψει: εμάς μέσω της οικονομικής κατάρρευσης και το Ισραήλ μέσω του πολέμου. Ας προσευχηθούμε να ματαιωθεί η βουλή των εχθρών μας, ας στραφούν ο ένας ενάντια στον άλλον. Ας προσευχηθούμε να στραφούν οι λαοί μας στον Κύριο, στον Ιησού τον Μεσσία και ας ελπίσουμε σ’ Εκείνον για τη σωτηρία μας, για να ευφρανθεί η καρδιά μας και να πραγματοποιηθεί το έλεός Του επάνω μας. Ας προσευχηθούμε για τη χώρα μας να ελευθερωθούν οι άνθρωποι από τη διαφθορά και το ψέμα, και η δικαιοσύνη να βασιλεύσει στον τόπο μας. Να σηκωθούν άνθρωποι δίκαιοι, με καρδιά ευθεία που θα ευαρετεί τον Θεό, άνθρωποι που θα σέβονται τον Θεό για να μπουν στην κυβέρνηση και σε θέσεις εξουσίας. Ας προσευχηθούμε για τον Ισραήλ, καθώς θα ηχούν οι σάλπιγγες μέσα στις συναγωγές, να ανοιχτούν τα μάτια τους και να δουν ότι ο Μεσσίας ήρθε και να Τον καλοσωρίσουν αυτό το Ρος Χασανά. Ιδιαίτερα ας προσευχηθούμε να γίνει σωτηρία και στους Εβραίους της χώρας μας.
Τέλος, ας ευχαριστήσουε τον Θεό για τις υπέροχες χώρες που έχει χαρίσει τόσο στον λαό Ισραήλ όσο και σ’ εμάς. Για τους πλούσιους καρπούς, για το υπέροχο κλίμα και για τη θάλασσα και τα βουνά, που αποτελούν πηγή τροφής αλλά και ξεκούρασης και υγείας.


Οι ήχοι του σοφάρ
Τεκιά: Μακρύς ήχος που υψώνεται στο τέλος: συγκάλεση του λαού, κάλεσμα για λατρεία και δοξολογία
Σεβαρίμ: Τρεις ήχοι με ίδιο συνολικό μήκος με την τεκιά: κάλεσμα για ετοιμότητα, κάλεσμα σε ταπείνωση και μετάνοια
Τρουά: Εννέα σύντομοι ήχοι: κάλεσμα σε πόλεμο, εορτασμός της νίκης ή κάθε χαράς.
Τεκιά γκαντολά (μεγάλη τεκιά): Ένας δυνατός και μακρύς ήχος (η έσχατη σάλπιγγα)
Σύμφωνα με την Εβραϊκή παράδοση η τεκιά γκαντολά είναι η έσχατη σάλπιγγα που θα αναγγείλει τον ερχομό του Μεσσία, αλλά και η πρώτη που ακούστηκε στο Όρος Σινά. Ο Θεός πήρε τα δύο κέρατα του κριού που θυσίασε ο Αβραάμ και με το πρώτο ήχησε στο Σινά και με το δεύτερο θα ηχήσει για να ανακοινώσει τον ερχομό του Μεσσία.