Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

To Στίγμα

Του ΜΩΡΙΣ ΧΑΤΖΗ 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/01/2009

Γεννήθηκα Εβραίος. Κανείς δεν με ρώτησε γι' αυτό. Με παρηγορεί όμως το γεγονός ότι ούτε εσένα ρώτησαν, φίλε μου χριστιανέ, ούτε και εσένα, φίλε μου μουσουλμάνε. Εγώ όμως, ενώ βρισκόμουν ακόμα στην κοιλιά της μάνας μου, θα γεννιόμουνα με ένα στίγμα. Οτι είμαι δολοφόνος. Γιατί λένε ότι πριν από 2.000 χρόνια σκότωσα έναν Θεό. Να ποια είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ μας. Και νομίζω εσύ, χριστιανέ, και εσύ, μουσουλμάνε, να την καταλαβαίνεις. 

Εγώ λοιπόν έτσι ξεκίνησα τη ζωή μου. Με τις πρώτες μου ανάσες ήμουν κιόλας δολοφόνος. Αντε τώρα με αυτήν την ταμπέλα κολλημένη στη μούρη σου να επιβιώσεις... 

Ισως αυτή να ήταν και η αιτία που επί 2.000 χρόνια με έχουν σκοτώσει 2.000 φορές. 

Και να ήταν μόνον αυτή η κατηγορία του Θεοκτόνου; Για να βάλουν και λίγη σάλτσα στο μαγείρεμα του κορμιού μου, με είπανε και μάγο, με είπανε και προδότη, και - χάριν συντομίας -είπαν ότι φταίω εγώ για όλα τα κακά που γίνονται σε αυτήν τη γη. Γι' αυτό, όπου και αν πήγα, με έδιωξαν , γι' αυτό με ταπείνωσαν, γι' αυτό με κρέμασαν, γι' αυτό με έκαψαν. Κάθε φορά που έχτιζα κάτι μου το γκρέμιζαν. Κάθε φορά που έκανα οικογένεια, μου τη σκότωναν. Η ζωή μου έμελλε να έχει μια προδιαγεγραμμένη πορεία πριν ακόμα γεννηθώ. Ο Θεοκτόνος Εβραίος. Ελπίζω, φίλε μου χριστιανέ, και εσύ φίλε μου μουσουλμάνε, να αντελήφθης πόσο διαφορετικά μεγαλώσαμε. Εγώ με όλες τις ρετσινιές, ενώ εσύ... 

Απ' ό,τι όμως απεδείχθη, είμαι φαίνεται σκληρό τομάρι και δεν πεθαίνω, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε έχω τέτοιο σκοπό, και αυτό ήδη έπρεπε να το είχες καταλάβει. 

Απλώς θέλω να σου θυμίσω πως κάποτε ο Εβραίος είχε πατρίδα. Την Ιουδαία. Με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Ναι, ναι, εκεί που γεννήθηκε και ο Θεός σου, που κατά σύμπτωση ήταν Εβραίος, και από Εβραία μάνα, άσχετα αν εσύ σήμερα λέγεσαι χριστιανός. Εκεί γεννήθηκε και ο Ισμαήλ, γιος του Αβραάμ, κατά σύμπτωση και αυτός Εβραίος, άσχετα αν σήμερα λέγεσαι μουσουλμάνος. Βέβαια από τότε πέρασαν χιλιάδες χρόνια και φαίνεται πως πολλά από αυτά τα ξέχασες. Ελα όμως που εγώ τα θυμάμαι. 

Οι συσχετισμοί όμως από τότε άλλαξαν. Εσείς γίνατε πολλοί, ενώ εμείς μείναμε «κολλημένοι» και λίγοι. Σε αυτό συνέτεινε ασφαλώς το ότι με σκότωναν συνεχώς και αδιαλείπτως επί 2.000 χρόνια. Και μια μικρή λεπτομέρεια. Την τελευταία φορά με σκότωσαν 6.000.000 φορές, και μάλιστα με εκσυγχρονισμένο τρόπο. Σε θαλάμους αερίων και σε φούρνους. 

Εγώ όμως, φίλε μου, είμαι πεισματάρης και δεν πεθαίνω. Έτσι για να σκάσουν από το κακό τους αυτοί που με θέλουν νεκρό. Τότε είναι που είπα: «Θα ξαναπάρω πίσω αυτό που μου έκλεψαν», δηλαδή την πατρίδα μου. Τι κι αν πέρασαν περισσότερα από 2.000 χρόνια. Εγώ επιβίωσα και ήμουν πάντα «κολλημένος» με την Ιερουσαλήμ. Και ξέρεις, φίλε μου ορθόδοξε χριστιανέ, και εσύ, φίλε μου μουσουλμάνε, από πού πήρα το παράδειγμα; Από τους Έλληνες. Και αυτοί ήταν 400 χρόνια υπό την κατοχή των Τούρκων. Και όμως πολέμησαν και ξαναπήραν πίσω αυτό που τους ανήκει. Γιατί αυτοί και όχι εγώ; Η Ορθοδοξία απέκτησε πατρίδα. Οι μουσουλμάνοι έχουν πολλές πατρίδες. Γιατί να μην έχει πατρίδα και ο εβραϊσμός; Όμως και αυτή τη μικρή γωνία της γης δεν θέλουν να υπάρχει. Θέλουν να την εξαφανίσουν. Και δεν το κρύβουν. Το λένε και το προσπαθούν. Τέσσερις πόλεμοι. Το 1948, το 1956, το 1967, το 1973, και ένας ακήρυχτος πόλεμος που κρατάει 60 χρόνια. Θυμήσου τι έλεγε ο Νάσερ. Θυμήσου τι έλεγε ο Άσαντ. Θυμήσου τι έλεγε ο Αραφάτ. Θυμήσου τι έλεγε η PLO. Τώρα που μιλάμε, δες τι λέει ο Αχμαντινετζάντ. Δες τι λέει η Χεσμπολάχ. Δεν τι λέει η Τζιχάντ. Δες τι λένε οι Μάρτυρες του Αχτσά. Δεν τι λέει η Χαμάς. Δες τι λένε ο Μπιν Λάντεν και οι λοιπές συντροφιές: «Αυτό το κράτος δεν το αναγνωρίζουμε και πρέπει να εξαφανιστεί». 

Και τώρα που κάθομαι, σκέφτομαι, φίλε μου. 2.000 χρόνια με λυπόσουνα. Εγώ από αυτόν τον οίκτο σου τι κατάλαβα; Πάντα ήμουνα διωγμένος και καταπιεσμένος. Πάντα ήμουν περιπλανώμενος Ιουδαίος, βορά στους διάφορους Χίτλερ. Ποτέ δεν αντιστάθηκα. Ήμουν σαν ένα πρόβατο για σφαγή. Αλλά και γι' αυτό με κατηγόρησες. Ότι είμαι μέσα σε όλα τα άλλα και δειλός. Ότι καθόμουνα σαν κότα. Επειδή λοιπόν δεν θέλω να με ξαναπείς δειλό και κότα αποφάσισα να αντισταθώ. Πολέμησα και έφτιαξα το κράτος μου εκεί όπου προϋπήρχε. Πρασίνισα την έρημο, έφτιαξα κτίρια, έφτιαξα εργοστάσια, έφτιαξα πανεπιστήμια, έφτιαξα νοσοκομεία, και αυτή η μικρή γωνία της Γης άνθησε και προόδευσε. Έδωσα στέγη στον πιο καταπιεσμένο λαό της Γης. Και όποιος Εβραίος ήθελε, αποκτούσε μια καινούργια πατρίδα. Απέκτησα φωνή. Έγινα άνθρωπος σαν εσένα (αν μου το επιτρέπεις). 

Όταν δεν πολεμούσα με έλεγες δειλό και κότα. Τώρα που πολεμάω με λες δολοφόνο. 

Τελικά έχω μπερδευτεί. Τι πρέπει να κάνω, φίλε, για να σου είμαι αρεστός; Όσες κατηγορίες υπάρχουν ή ακόμα και όσες κατασκευαστούν, ως Εβραίος, τις έχω ακούσει. Και μία ακόμα δεν πειράζει. Έχω καταλήξει πια. Αρκετά με λυπήθηκες μέχρι τώρα. Φτάνει πια. Δεν θέλω να με λυπάσαι ούτε και να με φοβάσαι. Θέλω απλώς να με υπολογίζεις. Τότε, όταν ξαναγεννηθούμε, θα έχουμε ίσες ευκαιρίες στη ζωή. Δίχως στίγματα, και αυτό γιατί απέκτησε και ο Εβραίος πατρίδα. Γι' αυτό την αγαπάω και την υποστηρίζω. 

Τώρα ξέρεις. Και αν σε ρωτήσει κάποιος εξήγησέ του γιατί σκλήρυνα. Παρ' όλα αυτά πίστεψέ με. Κλαίω κι εγώ μαζί με εσένα. Όμως όχι για έναν, αλλά για δύο λαούς.



Σάββατο 16 Μαΐου 2009

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΜΟΣ


Εδώ και κάποια χρόνια έχει τυπωθεί σε ιστοσελίδα κάποιου χριστιανικού εντύπου ένας λίβελος ενάντια στο Χριστιανικό Σιωνισμό. Για το τι πιστεύουν οι Χριστιανοί Σιωνιστές, μαζί με τις διάφορες θέσεις, αμφισβητήσεις και συζητήσεις σε διάφορα δόγματα μπορεί να το δει κανείς στη Wikipedia στη θέση: http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_Zionism. Ο συγγραφέας αυτού του εντύπου ύστερα από πέρασμα σε διάφορες Εκκλησίες και Δόγματα επέστρεψε τελικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στρεφόμενος δυστυχώς όχι ενάντια στα αντιτριαδικά λάθη που είχε αποδεχτεί από κάποιους αιρετικούς Μεσσιανικούς Ιουδαίους, αλλά συλλήβδην σε όλο το Μεσσιανικό Ιουδαϊκό Κίνημα και γενικότερα στο έργο του Θεού που σήμερα γίνεται μέσα στο Εβραϊκό έθνος.
Επειδή οι απόψεις του έχουν επηρεάσει ακόμη και καλοπροαίρετους πιστούς Χριστιανούς διαφόρων Δογμάτων, θεωρούμε επιβεβλημένο να υπάρξει μία βιβλικά τεκμηριωμένη απάντηση στις αντιρρήσεις και κατηγορίες γραμμένες στο έντυπό του και την ιστοσελίδα του. Δυστυχώς αυτές οι αντιλήψεις είναι γενικότερα διαδομένες σε μεγάλο τμήμα της Χριστιανικής Εκκλησίας, έτσι έχουμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το θέμα γενικότερα.
Ξεκινώντας το άρθρο του ο συγγραφέας αναφέρει:
<<Στον σύγχρονο Προτεσταντισμό, επικρατούν κάποιες θέσεις για το Ισραήλ, και τις σχέσεις Ισραήλ-Εκκλησίας, οι οποίες οδηγούν αυτούς που τις πιστεύουν σε μία άκριτη υποστήριξη του κράτους του Ισραήλ και των πράξεών του, επειδή θεωρούν ότι αυτό θέλει ο Θεός>>.
Αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Μπορεί να υπάρχει μία στάση γενικότερη υπέρ του Ισραήλ και ιδιαίτερη αγάπη και ευαισθησία γι' αυτόν το λαό, αλλά η έκφραση "άκριτη υποστήριξη του κράτους του Ισραήλ και των πράξεών του" είναι λανθασμένη. Όπως ένας πατέρας ή μία μητέρα αγαπάει τα παιδιά της ή τα παιδιά αγαπούν τους γονείς τους, ακόμη και αν συμβεί κάτι να κάνουν λάθος, με τον ίδιο τρόπο όσοι είναι βιβλικά ευαισθητοποιημένοι υπέρ του Ισραήλ στενοχωρούνται όταν οι εχθροί του τους υβρίζουν, τους εχθρεύονται και τους μισούν, όταν βλέπουν πως κάπου μπορεί να υστερούν. Αυτό δε σημαίνει πως είναι τυφλοί ή δεν θέλουν να δουν τις ενδεχόμενες αδυναμίες ή τα λάθη του κράτους ή γενικότερα του εβραϊκού λαού. Όποιος αγαπά μπορεί να επιτιμήσει, ακόμη και αυστηρά κάποιες φορές το αγαπώμενο πρόσωπο. Αλλά το κίνητρό του είναι πάντα η αγάπη και όχι η χαιρεκακία και το μίσος, πράγμα που δυστυχώς είναι έκδηλο στους αντισημίτες, ακόμη και αν ονομάζονται "Χριστιανοί".
Συνεχίζοντας ο συγγραφέας του άρθρου αναφέρει:
<<Παραθέτουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα ενημερωτικά δελτία κάποιων ελληνικών προτεσταντικών κινήσεων που δείχνουν τις πεποιθήσεις όσων ασπάζονται τις θέσεις του ‘Χριστιανικού Σιωνισμού’:
«Ο Κύριος μας οδήγησε να προσευχόμαστε συστηματικά για τον λαό Ισραήλ, ως εκπρόσωποι της χώρας μας, γιατί αυτό ελκύει την εύνοια του Θεού επάνω μας. Ας ζητήσουμε να μην συνεχιστεί η μονόπλευρη ενημέρωση που δέχεται ο λαός μας από τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί έτσι καλλιεργείται το αντισημιτικό πνεύμα που υπάρχει στη χώρα μας και μένουμε κάτω από την κατάρα που είναι γραμμένη για όσους καταριόνται τον λαό του Θεού (Αριθ.24:9)»
«Ας προσευχηθούμε για το λαό Ισραήλ… Ας ευλογούμε εκ μέρους της χώρας μας τον αγαπημένο λαό του Θεού, στον οποίο κι εμείς πια έχουμε προστεθεί, ώστε και η πατρίδα μας να ευλογηθεί
«Ήδη συμμετείχαμε στο Συνέδριο Βαλκανικών χωρών στη Βουλγαρία και στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Κινήσεων Προσευχής στη Γερμανία και στάλθηκε στην Ιερουσαλήμ ένα μέλος, για να μας εκπροσωπήσει σε προσευχή μετανοίας για τα όσα έχουν διαπραχθεί ενάντια στο λαό Ισραήλ».
Έτσι βλέπουμε ότι η διδασκαλία περί Ισραήλ, που έχουν, τους οδηγεί να πιστεύουν ότι αν δεν ευλογούν το κράτος αυτό, θα βρεθούν κάτω από την κατάρα του Θεού, και ότι πρέπει με κάθε τρόπο να υποστηρίζουν το κράτος του Ισραήλ, προκειμένου να έχουν την θεία ευλογία. Οι Χριστιανοί που πέφτουν θύματα αυτής της διδασκαλίας γίνονται φερέφωνα της κυβέρνησης του Ισραήλ και ασκούν όλη τους την επιρροή στην πολιτική και θρησκευτική ηγεσία του τόπου τους, ώστε να υποστηρίζουν και αυτοί το Ισραήλ. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε κάτω από το φως της Αγίας Γραφής, αυτές τις απόψεις του ‘Χριστιανικού’ Σιωνισμού>>.
Τα ως άνω λόγια των Χριστιανών που υποστηρίζουν το Ισραήλ εμείς προσυπογράφουμε. Αλλά τα λόγια του συγγραφέα πως "οι Χριστιανοί που πέφτουν θύματα αυτής της διδασκαλίας γίνονται φερέφωνα της κυβέρνησης του Ισραήλ και ασκούν όλη τους την επιρροή στην πολιτική και θρησκευτική ηγεσία του τόπου τους, ώστε να υποστηρίζουν και αυτοί το Ισραήλ", θεωρούμε πως είναι στην καλύτερη περίπτωση λανθασμένη και στη χειρότερη αποτελεί κακοήθεια και συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Οι περισσότεροι Χριστιανοί που είναι συνειδητοί "Χριστιανοί Σιωνιστές" δεν είναι φερέφωνα κανενός παρά μόνο της συνείδησής τους και της πεποίθησής τους σύμφωνα με αυτά που καταλαβαίνουν μέσα στην Αγία Γραφή να αναφέρει ο Θεός στον Άγιο Λόγο του γι' αυτόν το λαό. Κάποιοι μπορεί να ασχολούνται με την πολιτική, και να υποστηρίζουν το Ισραήλ και όχι τους εχθρούς του, κατά τον ίδιο τρόπο που οι Χριστιανοί θα ψηφίσουν ένα κόμμα που δεν υποστηρίζει τον ομοφυλοφιλικό γάμο ή το ρατσισμό. Αλλά και πάλι είναι λίγοι οι Χριστιανοί που ασχολούνται με την πολιτική στο θέμα αυτό. Έρχεται όμως καιρός που κάθε άνθρωπος και μάλιστα Χριστιανός θα χρειαστεί να πάρει θέση έναντι των Εβραίων, όπως έγινε κατά τη διάρκεια του 2ου παγκόσμιου πολέμου. Ο Θεός θα κρίνει καρδιές και τα έθνη θα κριθούν κάποτε από το πώς θα συμπεριφερθούν στους ελάχιστους αδελφούς του Ιησού (Ματθ. 25:31-46).
Συνεχίζοντας ο αρθρογράφος αναφέρει:
Οι ‘Χριστιανοί’ σιωνιστές υποστηρίζουν ότι ο λαός Ισραήλ είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού για πάντα, και δίχως όρους. Όμως η Αγία Γραφή υποστηρίζει διαφορετικά πράγματα. Ο Θεός είπε στον λαό Ισραήλ: «Τώρα, λοιπόν, αν πραγματικά υπακούσετε στη φωνή μου, και φυλάξετε τη διαθήκη μου, θα είστε σε μένα ο εκλεκτός λαός από όλους τους λαούς· επειδή, δική μου είναι ολόκληρη η γη» ΕΞΟΔΟΣ 19:5. Ήταν ο εκλεκτός λαός υπό δύο όρους: 1) την υπακοή και 2) την τήρηση της Διαθήκης. Στον βαθμό που υπακούγανε στον Θεό και τηρούσαν τις εντολές, ήταν ο εκλεκτός λαός. Αν όμως κάποτε παύανε να υπακούνε στον Θεό, τότε θα σταματούσαν να είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού>>.
Εδώ ο αρθρογράφος κάνει ένα λάθος: Θεωρεί πως οι υποσχέσεις του Θεού και η διαθήκη του προς το λαό Ισραήλ ήταν μόνο υπό προϋποθέσεις. Αλλά η εκλογή του Θεού δεν είναι υπό προϋποθέσεις. Η πρωτοβουλία παίρνεται από το Θεό και δεν έχει σχέση με την ανταπόκριση του ατόμου. Ή, για να γίνουμε σαφέστεροι, η ανταπόκριση του ανθρώπου κινητοποιεί την περαιτέρω ευλογία του Θεού, δεν ακυρώνει, όμως, το κάλεσμα του Θεού, "Γιατί είναι αμεταμέλητα τα χαρίσματα και η κλήση του Θεού" (Ρωμ. 11:29). Η ευλογία μπορεί να παγώσει, αλλά η εκλογή δεν εξαλείφεται. Αν ήταν διαφορετικά, τι θα πούμε μπροστά στα λάθη και τις άπειρες αμαρτίες της Εκκλησίας και των Χριστιανών; Τι θα πούμε για τις σταυροφορίες, τα απάνθρωπα βασανιστήρια, τον τριακονταετή πόλεμο, τον εκατονταετή πόλεμο, τους θανάτους στην πυρά, όπου Χριστιανοί ενός Δόγματος σκότωναν Χριστιανούς άλλου Δόγματος, τον αντισημιτισμό της Χριστιανικής Εκκλησίας, τις άπειρες αιρέσεις και τα σχίσματα, τις αλληλοκατηγορίες, τα βαριά ηθικά παραπτώματα μεταξύ Χριστιανών κλπ, κλπ. Aν χρησιμοποιούσαμε τα ίδια μέτρα και σταθμά για τη Χριστιανική Εκκλησία, όπως χρησιμοποιεί για τους Εβραίους στη θέση που υποστηρίζει ο αρθρογράφος στο Έξοδος 19:5, τότε ο Θεός θα έπρεπε προ πολλού να είχε διαγράψει από το σχέδιό Του τους Χριστιανούς και την Εκκλησία του Χριστού. Ξεχνά ότι ο Θεός εκτός από κρίση είναι και έλεος. Και το έλεος κατακαυχάται της κρίσεως. (Ιακώβου 2:13).
Ο Θεός λέει στον προφήτη Ιερεμία:
"35 Έτσι λέει ο Κύριος, αυτός που έδωσε τον ήλιο για φως της ημέρας, τις διατάξεις του φεγγαριού και των άστρων για φως της νύχτας, αυτός που ταράσσει τη θάλασσα και βοούν τα κύματά της. Το όνομά Του είναι ο Κύριος των δυνάμεων. 36 Αν αυτές οι διατάξεις εκλείψουν από μπροστά μου, λέει ο Κύριος, τότε και το σπέρμα του Ισραήλ θα πάψει από του να είναι μπροστά μου έθνος όλες τις ημέρες. 37 Έτσι λέει ο Κύριος: Αν ο ουρανός επάνω μπορεί να μετρηθεί και να εξιχνιαστούν κάτω τα θεμέλια της γης, τότε κι Εγώ θα απορρίψω ολόκληρο το σπέρμα του Ισραήλ για όλα όσα έπραξαν, λέει ο Κύριος" (Ιερεμίας 31:35-37).
Επίσης ο απόστολος Παύλος αναφέρει μιλώντας για το λαό Ισραήλ:
"11 Γιατί ενώ ακόμα τα παιδιά δεν είχαν γεννηθεί μήτε είχαν πράξει κάτι καλό ή κακό, για να μένει κατ’ εκλογή η πρόθεση[1] του Θεού 12 όχι από έργα, αλλά από αυτόν που καλεί, της ειπώθηκε (της Σάρρας) ότι ο μεγαλύτερος θα υπηρετήσει ως δούλος στο μικρότερο 13 καθώς είναι γραμμένο:
Τον Ιακώβ αγάπησα,
τον Ησαύ όμως μίσησα.
14 Τι λοιπόν θα πούμε; Μήπως υπάρχει αδικία στο Θεό; Είθε ποτέ να μη γίνει!
15 Γιατί στο Μωυσή λέει:
Θα ελεήσω αυτόν που ελεώ
και θα σπλαχνιστώ αυτόν που σπλαχνίζομαι.
16 Άρα, λοιπόν, δεν εξαρτάται από αυτόν που θέλει ούτε από αυτόν που τρέχει, αλλά από το Θεό που ελεεί". (Ρωμαίους 9:11-16).
"Λέω, λοιπόν, μήπως απώθησε ο Θεός το λαό Του; Είθε ποτέ να μη γίνει! Γιατί κι εγώ είμαι Ισραηλίτης, από το σπέρμα του Αβραάμ, από τη φυλή του Βενιαμίν. 2 Δεν απώθησε ο Θεός το λαό Του που προγνώρισε[2]. Ή δεν ξέρετε τι λέει η Γραφή στο μέρος που αναφέρει για τον Ηλία, πώς συνομιλεί με το Θεό κατά του Ισραήλ; 3 «Κύριε, τους προφήτες Σου σκότωσαν, τα θυσιαστήριά σου κατάστρεψαν εντελώς, κι εγώ μόνος απόμεινα και ζητούν τη ζωή μου». 4 Αλλά τι λέει σ’ αυτόν ο χρησμός[3]; Άφησα για τον εαυτό Μου εφτά χιλιάδες άντρες, που δε γονάτισαν στη θεότητα του Βάαλ. 5 Έτσι, λοιπόν, και στο σημερινό καιρό έχει υπάρξει υπόλειμμα σύμφωνα με την εκλογή της χάρης. 6 Αν όμως είναι με χάρη, δε είναι πια από έργα, αλλιώς η χάρη δεν είναι[4] πια χάρη. 7 Τι θα πούμε λοιπόν; Ό,τι επιζητεί ο Ισραήλ, αυτό δεν πέτυχε, οι εκλεγμένοι όμως το πέτυχαν· και οι λοιποί πωρώθηκαν... (Ρωμ. 11:1-7).
"11 Λέω, λοιπόν, μήπως σκόνταψαν[5], για να πέσουν; Είθε ποτέ να μη γίνει! Αλλά με το παράπτωμά τους η σωτηρία ήρθε στα έθνη, για να τους παρακινήσει σε ζηλοτυπία. 12 Και αν το παράπτωμά τους είναι πλούτος για τον κόσμο και η ήττα[6] τους είναι πλούτος για τα έθνη, πόσο μάλλον η πλήρης προσέλευσή τους![7]
13 Λέω λοιπόν σ’ εσάς τους εθνικούς: Βεβαιότατα, εφόσον εγώ είμαι απόστολος των εθνών, δοξάζω[8] τη διακονία μου 14 μήπως παρακινήσω σε ζηλοτυπία τους κατά σάρκα ομοεθνείς μου και σώσω μερικούς από αυτούς. 15 Γιατί, αν η αποβολή τους επέφερε συμφιλίωση του κόσμου με το Θεό, τι θα είναι η πρόσληψή τους παρά ζωή από τους νεκρούς; 16 Αν λοιπόν η απαρχή[9] είναι άγια, θα είναι και η ζύμη. Και αν η ρίζα είναι άγια, θα είναι και τα κλαδιά.
17 Αν όμως μερικά από τα κλαδιά αποκόπηκαν, κι εσύ όντας αγριελιά μπολιάστηκες μεταξύ τους και έγινες συμμέτοχος της ρίζας και του πάχους της ελιάς, 18 μην καυχιέσαι κατά των κλαδιών. Αν όμως καυχιέσαι εναντίον τους, σκέψου ότι εσύ δε βαστάζεις τη ρίζα, αλλά η ρίζα εσένα. (Ρωμ. 11:11-18).
Συνεχίζοντας ο συγγραφέας του άρθρου λέει:
<<Η Γη της Παλαιστίνης δόθηκε στο Ισραήλ χωρίς όρους;
Ισχυρίζονται οι ‘Χριστιανοί’ σιωνιστές ότι η υπόσχεση της Γης, δόθηκε από τον Θεό στο Ισραήλ χωρίς κανένα όρο. Όμως και σε αυτό το σημείο πλανούνται. Το Ισραήλ ήταν στην Γη της Χαναάν υπό όρους:
«Όταν παραβείτε τη διαθήκη τού Κυρίου τού Θεού σας, που πρόσταξε σε σας, και πάτε και λατρεύσετε άλλους θεούς, και τους προσκυνήσετε, τότε η οργή τού Κυρίου θα ανάψει εναντίον σας, και θα αφανιστείτε γρήγορα από την αγαθή γη, που σας έδωσε» ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ 23:16. Επίσης: «Αν ποτέ στραφείτε από Μένα, εσείς ή τα παιδιά σας, και δεν φυλάξετε τις εντολές Μου, και τα διατάγματά Μου, που έβαλα μπροστά σας, αλλά πάτε και λατρεύσετε άλλους θεούς, και τους προσκυνήσετε, τότε θα εκριζώσω τον Ισραήλ από το πρόσωπο της γης, που τους έχω δώσει· κι αυτόν τον οίκο, που αγίασα για το όνομά Μου, θα τον απορρίψω από το πρόσωπό Μου· και ο Ισραήλ θα είναι σε παροιμία και εμπαιγμό, ανάμεσα σε όλους τούς λαούς» Α’ Βασιλέων (Γ’ Βασιλειών –Ο΄) 9:6-7. Είναι ξεκάθαρο ότι η Γη της Παλαιστίνης δόθηκε στον Ισραήλ υπό όρους, τους οποίους αν δεν τηρούσε, θα είχε ως αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί η έκταση εκείνη! Επομένως η Γη εκείνη δεν δόθηκε για πάντα στον Ισραήλ, και άρα δεν έχει θείο κληρονομικό δικαίωμα άνευ όρων, όπως διατείνονται οι διδάσκαλοι της πλάνης. Άλλωστε σύμφωνα με την Αγία Γραφή ο μοναδικός ιδιοκτήτης της Γης, είναι ο Θεός, (Λευιτ. 25:23, Α΄ Κορ. 10:26)>>.
Εδώ μπορούμε να συμφωνήσουμε κατά μέρος με τα λεγόμενα του αρθρογράφου. Δυστυχώς η αντιεβραϊκή προκατάληψή του μεταστρέφει τον ίδιο σε "διδάσκαλο της πλάνης", γιατί δεν τον αφήνει να προσέξει πως υπάρχουν και πολλά άλλα εδάφια που αναφέρουν μια τελική αποκατάσταση του Ισραήλ, ύστερα από μακροχρόνια εξορία από τη γη του, η οποία συνδέεται με μετάνοια και επιστροφή του λαού στη Διαθήκη τού Θεού του. Ιδού τι αναφέρει ο Θεός στο Δευτερονόμιο:
"22 Και η επερχόμενη γενιά των γιων σας που θα σηκωθούν μετά από σας, και ο ξένος που θα έρθει από μακρινή γη θα πουν, όταν δουν τις πληγές εκείνης της γης, και τις αρρώστιες που ο Κύριος έφερε επάνω της: 23 "Ολόκληρος ο τόπος της είναι κατακαμένος με θειάφι κι αλάτι, ούτε σπέρνεται, ούτε βλαστάνει, ούτε αυξάνει επάνω της χορτάρι, όπως στην καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων, της Αδαμά και των Σεβωείμ, που ο Κύριος κατέστρεψε στον θυμό του και στην οργή του". 24 Και όλα τα έθνη θα πουν: "Γιατί ο Κύριος έκανε έτσι σ’ αυτή τη γη; Γιατί ο θυμός αυτής της μεγάλης οργής"; 25 Τότε θα πουν: "Επειδή εγκατέλειψαν τη διαθήκη του Κυρίου του Θεού των πατέρων τους, που έκανε σ’ αυτούς, όταν τους έβγαλε από τη γη της Αιγύπτου, 26 και πήγαν και λάτρεψαν άλλους θεούς και τους προσκύνησαν, θεούς που δεν τους ήξεραν ούτε τους είχε δώσει σ’ αυτούς. 27 Γι’ αυτό εξάφθηκε ο θυμός του Κυρίου ενάντια στη γη εκείνη, για να φέρει επάνω της όλες τις κατάρες που είναι γραμμένες σ’ αυτό το βιβλίο. 28 Και ο Κύριος τους ξερίζωσε από τη γη τους με θυμό και με οργή και με μεγάλη αγανάκτηση, και τους έριξε σε άλλη γη όπως συμβαίνει αυτήν την ημέρα". (Δευτ. 29:22-28).
Και συνεχίζει:
"ΚΑΙ όταν έρθουν επάνω σου όλα αυτά τα πράγματα, η ευλογία και η κατάρα, που έβαλα μπροστά σου, και τα φέρεις σε ανάμνηση στην καρδιά σου, ανάμεσα σε όλα τα έθνη, όπου κι αν σε διασκορπίσει ο Κύριος ο Θεός σου, 2 και επιστρέψεις στον Κύριο τον Θεό σου, και υπακούσεις στη φωνή Του, σύμφωνα με όλα όσα Εγώ σε προστάζω σήμερα, εσύ και τα παιδιά σου, με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου, 3 τότε ο Κύριος ο Θεός σου θα σε επαναφέρει από την αιχμαλωσία, και θα σε σπλαχνιστεί και θα σε συγκεντρώσει ξανά από όλα τα έθνη όπου ο Κύριος ο Θεός σου σε διασκόρπισε. 4 Και αν η διασπορά σου είναι στα έσχατα του ουρανού, και από εκεί θα σε συνάξει ο Κύριος ο Θεός σου, και από εκεί θα σε πάρει 5 και θα σε φέρει μέσα στη γη, ο Κύριος ο Θεός σου, που κληρονόμησαν οι πατέρες σου, και θα την κληρονομήσεις, και θα σε αγαθοποιήσει, και θα σε πολλαπλασιάσει περισσότερο από τους πατέρες σου. 6 Και ο Κύριος ο Θεός σου θα κάνει περιτομή στην καρδιά σου, και στην καρδιά του σπέρματός σου, για να αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου και με ολόκληρη την ψυχή σου για να ζεις.
7 Και ο Κύριος ο Θεός σου θα φέρει όλες τις κατάρες αυτές επάνω στους εχθρούς σου κι επάνω σε κείνους που σε μισούν, που θα σε καταδιώξουν. 8 Κι εσύ θα επιστραφείς και θα υπακούσεις στη φωνή του Κυρίου και θα εκτελείς όλες τις εντολές του που Εγώ σε προστάζω σήμερα. 9 Και ο Κύριος ο Θεός σου θα σε πληθύνει σε όλα τα έργα των χεριών σου και στον καρπό της κοιλιάς σου και στον καρπό των κτηνών σου και στα γεννήματα της γης σου σε αγαθό, επειδή ο Κύριος θα ευφρανθεί ξανά επάνω σου για αγαθό όπως ευφράνθηκε επάνω στους πατέρες σου, 10 αν υπακούσεις στη φωνή του Κυρίου του Θεού σου, ώστε να τηρείς τις εντολές του και τα διατάγματά Του που είναι γραμμένα σ’ αυτό το βιβλίο του νόμου, αν επιστρέψεις στον Κύριο τον Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου και με ολόκληρη την ψυχή σου". (Δευτ. 30:1-10).
Βλέπουμε, λοιπόν, πως οι κατάρες και η εξορία από την καλή γη που ο Κύριος έδωσε στους γιους Ισραήλ, και η οποία γη είναι συνυφασμένη με τη διαθήκη που ο Θεός έκανε με τον Αβραάμ και το Μωυσή και τους γιους Ισραήλ, είναι παροδικές, μέχρις ότου μετανοήσει ο λαός και επιστρέψει στη Διαθήκη του Θεού του.
Συνεχίζοντας στο άρθρο αναφέρεται:
Οι ‘Χριστιανοί’ σιωνιστές διδάσκουν ότι ακόμα και όταν ο λαός Ισραήλ απέρριψε τον Μεσσία, τον Ιησού Χριστό, ο Θεός συνέχισε να τους θεωρεί λαό Του, και ότι ισχύουν ακόμη η διαθήκη και οι υποσχέσεις που τους είχε κάνει στο παρελθόν. Κι έχουν μάλιστα την θεωρία της διπλής διαθήκης: στον Ισραήλ ισχύει η Παλαιά Διαθήκη, ενώ στην Εκκλησία ισχύει η Νέα Διαθήκη>>!
Το ότι ο λαός Ισραήλ απέρριψε το Μεσσία του, δε σημαίνει πως ο Θεός έπαψε να τους θεωρεί εκλεκτό λαό Του. Ήδη προείπαμε σύμφωνα με τα λόγια του αποστόλου Παύλου πως "τα χαρίσματα και η κλήση του Θεού είναι αμεταμέλητα" (Ρωμ. 11:29). Αλλά ότι οι Χριστιανοί Σιωνιστές υποστηρίζουν τη θεωρία της διπλής διαθήκης, πως στον Ισραήλ ισχύει η Παλαιά Διαθήκη, ενώ στην Εκκλησία η Νέα Διαθήκη, αυτό είναι προσωπική (λανθασμένη) γνώμη. Αν υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να το πιστεύουν, δε σημαίνει πως αποδέχονται αυτήν τη θεωρία όλοι οι Χριστιανοί Σιωνιστές ούτε φυσικά οι Μεσσιανικοί Ιουδαίοι, αλλιώς δε θα είχαν δεχτεί τον Ιησού ως το Μεσσία τους.
Αλλά τι ισχύει σχετικά με την Καινή Διαθήκη;
Εδώ έχουμε ένα βασικό ερώτημα που απαιτεί βιβλική απάντηση: με ποιον ή με ποιους έχει γίνει η Καινή Διαθήκη = Καινούργια Συνθήκη του Θεού; Έχει γίνει από το Θεό με την Εκκλησία; Έτσι ίσως θα απαντούσαν οι περισσότεροι πιστοί. Έχει γίνει με όλους τους ανθρώπους; Έτσι θα απαντούσαν κάποιοι άλλοι. Όχι, η Καινή Διαθήκη έχει γίνει με το οίκο του Ιούδα και του Ισραήλ.
Ιδού τι λέει ο συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους, που αναφέρει χωρίο του προφήτη Ιερεμία 31:31-34:
Ιδού, έρχονται ημέρες, λέει ο ΚΥΡΙΟΣ,
που θα συνάψω με τον οίκο Ισραήλ
και με τον οίκο Ιούδα διαθήκη καινούργια.
9 Όχι σύμφωνα με τη διαθήκη
που έκανα με τους πατέρες τους
την ημέρα που πήρα το χέρι τους,
για να τους εξαγάγω από τη γη της Αιγύπτου.
Επειδή αυτοί δεν ενέμειναν στη διαθήκη Μου,
κι Εγώ τους παραμέλησα , λέει ο ΚΥΡΙΟΣ.
10 Γιατί αυτή είναι η διαθήκη
που θα κάνω με τον οίκο Ισραήλ
μετά τις ημέρες εκείνες, λέει ο ΚΥΡΙΟΣ:
Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους
και πάνω στις καρδιές τους θα τους γράψω,
και θα είμαι σ’ αυτούς Θεός
και αυτοί θα Μου είναι λαός.
11 Και δε θα διδάξουν καθένας τον συμπολίτη του
και καθένας τον αδελφό του λέγοντας:
«Γνώρισε τον ΚΥΡΙΟ».
Γιατί όλοι τους θα Με ξέρουν,
από τον μικρό ως τον μεγάλο από αυτούς.
12 Επειδή θα Είμαι ευμενής στις αδικίες τους
και τις αμαρτίες τους δε θα τις θυμηθώ πια. (Εβραίους 8:8-12).
Ο Παύλος πάλι λέει αναφερόμενος στους Ισραηλίτες: "Θα ευχόμουν μάλιστα εγώ ο ίδιος να είμαι ανάθεμα από το Χριστό υπέρ των αδελφών μου, των συγγενών μου κατά σάρκα, 4 οι οποίοι είναι Ισραηλίτες, στους οποίους ανήκουν η υιοθεσία[10] και η δόξα[11] και οι διαθήκες[12] και η νομοθεσία[13] και η λατρεία[14] και οι υποσχέσεις[15]". (Ρωμαίους 9:3-4). Βλέπουμε πως μιλά για "διαθήκες", όχι για "διαθήκη". Εννοώντας φυσικά την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, όχι μόνο την Παλαιά. Αλλιώς θα έλεγε, διαθήκη.
Ο Θεός δεν έκανε λοιπόν μια καινούργια διαθήκη (= συνθήκη) με τους Εθνικούς, αλλά με το λαό Ισραήλ, ανανεώνοντας την Παλαιά Διαθήκη. Δεν κατάργησε τους νόμους της Παλαιάς, αλλά τους έγραψε στην καρδιά τους. Δεν έπρατταν πλέον οι πιστοί τους νόμους του Θεού επειδή ήταν γραμμένοι σε πέτρες, με φόβο και δουλικό πνεύμα, αλλά επειδή αποκτούσαν καινούργια φύση που περιείχε τους νόμους του Θεού μέσα τους, γραμμένους στις καρδιές τους.
Ο Ιησούς δεν ήρθε για να καταργήσει το Νόμο του Θεού, αλλά για να τον εκπληρώσει ή συμπληρώσει (έτσι ερμηνεύεται το ρήμα "πληρώσαι" Ματθ. 5:17-19). Τώρα, με τι είδους ακροβατικά θεολογικά επιχειρήματα κάποιοι ισχυρίζονται πως, επειδή ο Ιησούς εκπλήρωσε το Νόμο του Θεού, εμείς δεν είμαστε πια υποχρεωμένοι να τον εκπληρώνουμε, αυτό μόνο αυτοί που το ισχυρίζονται το γνωρίζουν.
Η Εκκλησία βρίσκεται σήμερα σε ένα σταυροδρόμι: Ή θα επιστρέψει στις εβραϊκές της ρίζες απ' όπου προήλθε ή θα αποστατήσει και θα υποπέσει στην Κρίση του Θεού. Και η αποστασία στις ημέρες μας είναι ολοφάνερη: Μεγάλα εκκλησιαστικά Δόγματα και Εκκλησίες κηρύττουν πλέον την ανομία μέχρι του σημείου να αποδέχονται τη πορνεία, τη μοιχεία, το εύκολο διαζύγιο και την ομοφυλοφιλία ως αποδεκτές πρακτικές, και να τις ευλογούν. Ναι, πρόκειται να δούμε μια τεράστια θεολογική επανάσταση ίδια και ισάξια με την επανάσταση του Λουθήρου, που θα κάνει την Εκκλησία να επιστρέψει εκεί από όπου απομακρύνθηκε από το 2ο αιώνα μ.Χ. Από τότε η Εκκλησία απομακρύνθηκε από τις Εβραϊκές της ρίζες και άρχισε να ερμηνεύει την Καινή Διαθήκη σύμφωνα με την Ελληνική νοοτροπία, την ελληνική φιλοσοφία και όχι την εβραϊκή νοοτροπία και την ερμηνεία των εννοιών των λέξεων που υπήρχαν στα συγγράμματα της Παλαιάς Διαθήκης.
Πόσοι γνωρίζουν ότι το φημισμένο εδάφιο του απ. Παύλου: "16 Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για παιδεία που γίνεται με δικαιοσύνη , 17 για να είναι άρτιος ο άνθρωπος του Θεού, καταρτισμένος για κάθε έργο αγαθό" (Β΄ Τιμ. 3:16-17), ο Παύλος αναφερόταν αποκλειστικά στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης; Στην εποχή του τα ιερά βιβλία της Καινής Διαθήκης είτε δεν είχαν ακόμη γραφτεί, είτε δεν είχαν ολοκληρωθεί, είτε δεν είχε συνείδηση ούτε ο ίδιος ο Παύλος πως επρόκειτο να συμπεριληφθούν επιπλέον βιβλία, ακόμη και οι ίδιες οι επιστολές του, σε ένα νέο κανόνα ιερών βιβλίων Καινής Διαθήκης. Βεβαίως, κοιτάζοντας εμείς αναδρομικά την κατάσταση, ορθώς αποδεχόμαστε πως τα λόγια αυτά του Παύλου ισχύουν και για τα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Αλλά αυτό δεν ήταν συνειδητό στον Παύλο όταν έγραφε τα παραπάνω εδάφια. Γι' αυτό και αναφέρει αμέσως πιο πριν στον Τιμόθεο:
"14 Εσύ όμως μένε σ’ αυτά που έμαθες και πείστηκες, επειδή ξέρεις από ποιους τα έμαθες∙ 15 και γιατί ξέρεις από βρέφος τα Ιερά Γράμματα (εννοεί της Παλαιάς Διαθήκης), τα οποία δύνανται να σε κάνουν σοφό στη σωτηρία μέσω της πίστης που είναι στο Χριστό Ιησού". (Β΄ Τιμ. 3:14-15) -- την οποία τώρα γνωρίζουμε από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης.
Στην Αποκάλυψη 21:12 θα υπάρχουν δώδεκα πύλες πάνω στις οποίες θα είναι γραμμένα τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ από όπου θα περνούν τα πλήθη, για να μπουν στη Νέα Ιερουσαλήμ. Εσύ, αδελφέ μου, από ποια πύλη, που θα υποδεικνύει τη φυλή που ανήκεις, θα περνάς;
Επίσης, ο Κύριος υποσχέθηκε ότι θα έδινε εξουσία στους μαθητές του στην νέα δημιουργία να κρίνουν (δηλαδή να κυβερνούν) τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. "28 Και ο Ιησούς τους είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι εσείς που Με ακολουθήσατε, κατά την παλιγγενεσία, όταν καθίσει ο Υιός του ανθρώπου πάνω στο θρόνο της δόξας του, θα καθίσετε κι εσείς πάνω σε δώδεκα θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ" (Ματθ. 19:28). Στην παλιγγενεσία = νέα δημιουργία, βλέπουμε οι μαθητές να κρίνουν μόνο τις δώδεκα φυλές. Πού είναι λοιπόν οι Εθνικοί; Πού χάθηκαν; Εξατμίστηκαν; Μήπως τελικά οι πιστοί που θα κατοικήσουν με το Θεό στον παράδεισο έχουν γίνει πλέον Ισραήλ; Θα άξιζε να εμβαθύνουμε σε αυτά τα ερωτήματα.
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος, για να υποστηρίξει τις θέσεις του, αναφέρει την παραβολή των κακών γεωργών και τελειώνοντας αναφέρει:
<<Αφού τελείωσε την παραβολή, ο Ιησούς ρώτησε: «Όταν, λοιπόν, έρθει ο ιδιοκτήτης τού αμπελώνα, τι θα κάνει σ' εκείνους τους γεωργούς; Του λένε: Τους κακούς θα τους απολέσει με κακό τρόπο· και τον αμπελώνα θα τον μισθώσει σε άλλους γεωργούς, που θα του αποδώσουν τους καρπούς στις εποχές τους. Τους λέει ο Ιησούς: Ποτέ δεν διαβάσατε στις Γραφές: ‘Η πέτρα που αποδοκίμασαν οι οικοδομούντες, αυτή έγινε ακρογωνιαία πέτρα· από τον Κύριο έγινε αυτή, και είναι θαυμαστή στα μάτια μας’; Γι' αυτό, σας λέω ότι, η βασιλεία τού Θεού θα αφαιρεθεί από σας, και θα δοθεί σε έθνος που κάνει τούς καρπούς της. Και όποιος πέσει επάνω σ' αυτή την πέτρα, θα συντριφτεί· επάνω σε όποιον, όμως, πέσει, θα τον κατασυντρίψει» (Ματθ.21:40-44). Ο Ιησούς με σαφήνεια δήλωσε ότι επειδή τον απέρριψαν ως Μεσσία, θα αφαιρεθεί η βασιλεία του Θεού από το λαό Ισραήλ, και θα δοθεί σε άλλο έθνος που θα κάνει τους καρπούς της! Και ποιο είναι το άλλο έθνος που του δόθηκε η βασιλεία του Θεού; Είναι η Εκκλησία, όπως διαβάζουμε: «Εσείς, όμως, είστε ‘γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο’, λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές Εκείνου, ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως· οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε» (Α’ ΠΕΤΡΟΥ 2:9-10)>>.
Ποιοι είναι αυτοί από τους οποίους θα αφαιρεθεί η βασιλεία του Θεού; Το αναφέρει ο ευαγγελιστής ξεκάθαρα στα εδάφια 45-46: "Και όταν άκουσαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς τις λέει. Και ενώ ζητούσαν να τον συλλάβουν, φοβήθηκαν τα πλήθη, επειδή τον είχαν για προφήτη". Όλη η παραβολή απευθυνόταν στους θρησκευτικούς άρχοντες του λαού Ισραήλ, τους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, όχι στον ιουδαϊκό λαό στο σύνολό του. Μάλιστα οι ίδιοι το κατάλαβαν, και ο Ιησούς δεν τους διόρθωσε, λέγοντας: "Με παρεξηγήσατε, δεν εννοώ μόνο εσάς, αλλά όλο το λαό"!
Όσον αφορά το "έθνος" στο οποίο θα δινόταν η βασιλεία, που θα έκανε τους καρπούς της, εδώ η λέξη "έθνος" αναφέρεται στην ηγεσία του λαού, όχι σε όλο το ιουδαϊκό έθνος. Στο Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Πάπυρου, αναφέρεται ότι η αρχαία ελληνική η λέξη "έθνος" μεταξύ των άλλων έχει και την έννοια: "Σύνολο ανθρώπων που αποτελούν ένα όλο, ομάδα ανθρώπων. Πλήθος ανθρώπων". Ετυμολογικά σχετίζεται με τη λέξη "έθος", που σημαίνει "συνήθεια, έθιμο". Δεν έχει απαραίτητα φυλετικά την έννοια του έθνους. Υπό αυτήν την έννοια οι συνήθειες που είχαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι απορρίφθηκαν από τον Κύριο Ιησού, ο οποίος ανάθεσε την ηγεσία του ιουδαϊκού λαού σε ανθρώπους με διαφορετικές συνήθειες, διαφορετικό "έθνος", που ήταν οι δικοί του μαθητές. Ο Ιησούς δε λέει ότι κάποιο καινούργιο "Χριστιανικό έθνος" θα αντικαταστήσει τους Ιουδαίους ως λαό του Θεού, όπως πολλοί Χριστιανοί διδάσκουν. Μάλλον, προειδοποιεί τους Ιουδαίους ηγέτες, που δεν ενδιαφέρονταν για τα πράγματα του Θεού (εδάφια 33-42), ότι θα τους στερήσει τη συμμετοχή τους στην ηγεσία του λαού του. Και αυτό το έργο με τις ανάλογες αμοιβές θα ανατεθεί σε μια διαφορετική ομάδα Ιουδαίων ηγετών, τους Ιουδαίους μαθητές του, οι οποίοι τον αποδέχτηκαν ως Μεσσία, οι οποίοι θα ενδιαφέρονταν για τη Μεσσιανική κοινότητα του Ιησού (βλέπε εδάφια 40-41). Αυτά είπε ο Κύριος πολύ πριν αυτή η κοινότητα των Χριστιανών Ιουδαίων (αίρεση των Ναζωραίων, όπως την έλεγαν οι άλλοι Ιουδαίοι) αρχίσει να συμπεριλαμβάνει Χριστιανούς από τα Έθνη.
Το παράδοξο είναι πως ο συγγραφέας του άρθρου προκειμένου να υποστηρίξει τα λεγόμενά του χρησιμοποιεί τα λόγια του αποστόλου Πέτρου.
Λέει: <<Και ποιο είναι το άλλο έθνος που του δόθηκε η βασιλεία του Θεού; Είναι η Εκκλησία, όπως διαβάζουμε: «Εσείς, όμως, είστε ‘γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα (=βασιλικό ιερατείο), έθνος άγιο’, λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές Εκείνου ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως· οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε» (Α’ ΠΕΤΡΟΥ 2:9-10)>>.
Αν όμως προσέξουμε πού απευθυνόταν η συγκεκριμένη επιστολή του Πέτρου, θα δούμε ότι απευθυνόταν σε Εβραίους Χριστιανούς της διασποράς στα έθνη. Ιδού, η εισαγωγή της επιστολής από τον απόστολο Πέτρο: "Πέτρος, απόστολος του Ιησού Χριστού, προς τους εκλεκτούς παρεπίδημους[16] της διασποράς[17] του Πόντου, της Γαλατίας, της Καππαδοκίας, της επαρχίας της Ασίας και της Βιθυνίας, 2 που έχουν εκλεγεί σύμφωνα με την πρόγνωση του Θεού Πατέρα με αγιασμό του Πνεύματος, για υπακοή και για ραντισμό με το αίμα του Ιησού Χριστού. Χάρη και ειρήνη είθε να πληθύνουν σ’ εσάς". (Α΄ Πέτρου 1:1-2).
Μιλά για "εκλεκτούς παρεπίδημους της διασποράς". Η έκφραση "διασπορά" είναι τεχνικός εβραϊκός όρος, που χρησιμοποιείται και στη μετάφραση των Εβδομήκοντα στην Παλαιά Διαθήκη, και αναφέρεται στους Ισραηλίτες που είχαν διασκορπιστεί από το Θεό σε εξορία. Τα ίδια λόγια με μεγαλύτερη σαφήνεια φαίνονται στην εισαγωγή της επιστολής του Ιακώβου, που είναι και αυτή επιστολή γραμμένη σε Χριστιανούς Εβραίους: "Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές[18] που είναι στη διασπορά· χαίρετε". (Ιακώβου 1:1). Ο Πέτρος (Κηφάς), ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης είχαν αποσταλεί για ευαγγελισμό των Ιουδαίων πρωτίστως, σε αντίθεση με τον Παύλο που είχε αποσταλεί πρωτίστως στα Έθνη. Ιδού πάλι τα λόγια του Παύλου: "7 Αλλά... όταν είδαν ότι μου έχει εμπιστευτεί ο Θεός το ευαγγέλιο γι’ αυτούς που έχουν την ακροβυστία[19] καθώς στον Πέτρο γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή[20] 8 – γιατί αυτός που ενέργησε στον Πέτρο στέλνοντάς τον σε αποστολή γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή ενέργησε και σ’ εμένα στέλνοντάς με στους εθνικούς – 9 και επειδή αναγνώρισαν τη χάρη που μου δόθηκε, ο Ιάκωβος και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι, έδωσαν τα δεξιά τους χέρια σ’ εμένα και στο Βαρνάβα ως ένδειξη κοινωνίας[21], για να πηγαίνουμε εμείς στους εθνικούς, ενώ αυτοί σ’ αυτούς που έχουν την περιτομή. (Γαλάτας 2:7-9).
Ας πάμε τώρα στην ουσία των λόγων του Πέτρου. Ας δούμε πού αναφέρονται τα λόγια του:
«Εσείς, όμως, είστε ‘γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο’, λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές Εκείνου, ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως· οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε»; (Α’ ΠΕΤΡΟΥ 2:9-10).
Η έκφραση "γένος εκλεκτό" αναφέρεται στο Ησαΐας 43:20 στη μετάφραση των Εβδομήκοντα. Η έκφραση "βασίλειον ιεράτευμα", αναφέρεται στο Έξοδος 19:6. Η έκφραση "λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε" (κείμενο: λαός εις περιποίησιν όπως τα αρετάς εξαγγείλητε) αναφέρεται στο Ησαΐας 43:21 μετάφραση Εβδομήκοντα. Όλες αυτές οι εκφράσεις αναφέρονται από το Θεό στο λαό Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη.
Η έκφραση: "Οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε", είναι λόγια του Θεού και αναφέρονται στον Ωσηέ κεφάλαιο 1ο. Εκεί βλέπουμε πως εξαιτίας της αμαρτίας του Ισραήλ ο Θεός πρόσταξε τον προφήτη να παντρευτεί μία πόρνη, που συμβόλιζε τον Ισραήλ, το βόρειο βασίλειο, ύστερα από το σχίσμα που έγινε την περίοδο του Ροβοάμ, του γιου του Σολομώντα. Επειδή, καθ' υπόδειξη του βασιλιά του, του Ιεροβοάμ, ο Ισραήλ ξέπεσε σε αποστασία από το Θεό, ο Θεός πρόσταξε τα παιδιά του προφήτη και της πόρνης γυναίκας του, της Γόμερ, να ονομαστούν σημαδιακά, "Λο-αμμί", που σημαίνει "όχι λαός μου", και "Λο-Ρουχαμά", που σημαίνει "όχι ελεημένη". Με αυτό ο Θεός δήλωνε πως για μεγάλο χρονικό διάστημα θα θεωρούσε πως ο λαός Ισραήλ, οι δέκα φυλές που είχαν αποκοπεί από το βασίλειο του Ιούδα με πρωτεύουσα τη Σαμάρεια, δε θα θεωρούνταν πια λαός του Θεού. Αλλά αυτό δε θα διαρκούσε για πάντα. Πάλι ο ίδιος ο προφήτης Ωσηέ αναφέρει στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου του: "Να πείτε στους αδελφούς σας: Αμμί (που σημαίνει: Λαός μου) και στις αδελφές σας: Ρουχαμμά (σημαίνει: "Ελεημένη"). (Ωσηέ 2:1). Πιο κάτω στο ίδιο κεφάλαιο λέει ο Θεός στον προφήτη: "18 Και κατά την ημέρα εκείνη θα κάνω διαθήκη γι’ αυτούς προς τα θηρία του χωραφιού και προς τα πτηνά του ουρανού και τα ερπετά της γης, και τόξο και ρομφαία και πόλεμο θα συντρίψω από τη γη και θα τους κατοικίσω με ασφάλεια. 19 Και θα σε μνηστευθώ στον Εαυτό Μου στον αιώνα και θα σε μνηστευθώ στον Εαυτό Μου με δικαιοσύνη και με κρίση και με έλεος και με οικτιρμούς, 20 και θα σε μνηστευθώ στον Εαυτό Μου με πίστη, και θα γνωρίσεις τον Κύριο. 21 Και κατά την ημέρα εκείνη θα απαντήσω, λέει ο Κύριος, θα απαντήσω στους ουρανούς κι αυτοί θα απαντήσουν στη γη, 22 και η γη θα απαντήσει προς το σιτάρι και το κρασί και το λάδι, κι αυτά θα απαντήσουν προς τον Ιεζραέλ. 23 Και θα τη σπείρω για τον Εαυτό Μου επάνω στη γη και θα ελεήσω την "όχι ελεημένη" και θα πω προς τον "όχι λαό μου": Είσαι λαός Μου κι αυτοί θα πουν: Είσαι Θεός μου". (Ωσηέ 2:18-23).
Από όλα αυτά βλέπουμε, λοιπόν, πως η αποξένωση από τη διαθήκη του Θεού με τον Ισραήλ και η αποκοπή του από τη σχέση Του μαζί τους θα ήταν μακροχρόνια, αλλά όχι τελειωτική. Σε αυτό αναφέρεται ο απόστολος Πέτρος όταν λέει: "οι οποίοι άλλοτε δεν ήσασταν λαός, τώρα όμως είστε λαός τού Θεού· οι οποίοι άλλοτε δεν είχατε ελεηθεί, τώρα όμως ελεηθήκατε" (Κείμενο: οί ποτε ου λαός, νυν δε λαός Θεού, οι ουκ ηλεημένοι, νυν δε ελεηθέντες) (Α΄ Πέτρου 2:10).
Τώρα, ξέρω πως αυτά τα εδάφια τα χρησιμοποιούν κατά κόρον οι Χριστιανοί Εθνικοί, για να δηλώσουν πως αναφέρονται για την εξ εθνικών Εκκλησία, όχι για τους Εβραίους. Αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί, αν μάλιστα θεωρήσουμε πως πολλοί Εβραίοι, λόγω της αποκλεισμού τους από την διαθήκη, κατέληξαν να γίνουν Εθνικοί. Κάποια στιγμή όμως θα συνειδητοποιήσουν την εβραϊκότητά τους και θα στραφούν πάλι στο Θεό της Διαθήκης τους. Αυτό αναφέρεται σε μεγάλο ποσοστό στους Εβραίους που έχουν απορροφηθεί στα έθνη, όπως μπορεί γενικότερα να αναφέρεται σε Εθνικούς που μεταστράφηκαν στο Χριστό, ακόμα και αν δεν είχαν Εβραϊκή συγγένεια. Αλλά η Καινή διαθήκη παραμένει με τον Ισραήλ και τον Ιούδα. Δεν έγινε με τους Εθνικούς όπως αποδείξαμε παραπάνω. Οι Εθνικοί μπολιάστηκαν στον κορμό του Ισραήλ και έλαβαν μέρος στη Καινή Διαθήκη. Θεωρούνται πως ανήκουν πλέον στην πολιτεία του Ισραήλ, και έτσι γίνονται Εκκλησία του Θεού.
Ας δούμε τα εδάφια:
"11 Γι’ αυτό να θυμάστε ότι κάποτε εσείς οι εθνικοί στη σάρκα – που λέγεστε “ακροβυστία” από αυτούς που λέγονται “περιτομή”, η οποία έγινε με το χέρι στη σάρκα – 12 ότι ήσασταν τον καιρό εκείνο χωρίς Χριστό, αποξενωμένοι από την πολιτεία[22] του Ισραήλ και ξένοι από τις διαθήκες της υπόσχεσης[23], μην έχοντας ελπίδα και χωρίς Θεό[24] μέσα στον κόσμο. 13 Τώρα όμως ενωμένοι με το Χριστό Ιησού, εσείς που ήσασταν κάποτε μακριά ήρθατε κοντά με το αίμα του Χριστού.
14 Γιατί αυτός είναι η ειρήνη μας, που έκανε και τα δύο μέρη[25] ένα, και που γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού[26], 15 αφού κατάργησε με τη σάρκα του την έχθρα[27], που προερχόταν από το νόμο των εντολών με δόγματα[28],[29] για να δημιουργήσει τους δύο[30] μέσα του σε έναν καινούργιο άνθρωπο κάνοντας ειρήνη,[31] 16 και για να συμφιλιώσει με το Θεό και τους δύο μέσα σε ένα σώμα διαμέσου του σταυρού, αφού σκότωσε την έχθρα μέσα του. 17 Και όταν ήρθε, ευαγγελίστηκε ειρήνη σ’ εσάς που είστε μακριά και ειρήνη σ’ αυτούς που είναι κοντά. 18 Γιατί διαμέσου αυτού έχουμε την είσοδο και οι δύο μέσω ενός Πνεύματος προς τον Πατέρα. 19 Άρα, λοιπόν, δεν είστε πια ξένοι και πάροικοι[32], αλλά είστε συμπολίτες των αγίων και οικείοι[33] του Θεού, 20 που οικοδομηθήκατε πάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών[34], όντας ακρογωνιαίος λίθος ο ίδιος ο Χριστός Ιησούς. 21 Πάνω σε Αυτόν[35] όλη η οικοδομή συναρμολογείται και αυξάνει για ναό άγιο με[36] τον ΚΥΡΙΟ. 22 Πάνω σε Αυτόν[37] κι εσείς συνοικοδομείστε για να γίνετε κατοικητήριο του Θεού με την ενέργεια του Πνεύματος[38]". (Εφεσίους 2:11-22).
Οι Εβραίοι που επιστρέφουν στο Μεσσία τους δε χρειάζεται να γίνουν Εθνικοί προκειμένου να γίνουν Χριστιανοί. Ξαναμπολιάζονται στον κορμό της καλλιελαίας όπου δικαιωματικά ανήκουν. Εμείς οι Εθνικοί γινόμαστε σαν αυτούς. Δεν γίνονται εκείνοι σαν εμάς. Οι εθνικοί Χριστιανοί δεν αντικατέστησαν το λαό Ισραήλ μέσω μιας καινοφανούς "Εκκλησίας" στην Καινή Διαθήκη. Η λέξη "Εκκλησία" αναφέρεται στην εβραϊκή λέξη "καχάλ", που στη μετάφραση των Εβδομήκοντα αποδίδεται πότε ως "συναγωγή" πότε ως "εκκλησία". Είναι αυτό που αναφέρει ο πρωτομάρτυρας Στέφανος στο λόγο του προς του Ιουδαίους, όταν μιλούσε για την "εκκλησία μέσα στην έρημο" (Πράξεις 7:38). Η Εκκλησία αποτελείται από τους πιστούς ανθρώπους στον αληθινό Θεό, το Γιαχβέ, η οποία μετά τον ερχομό του Ιησού του Ναζωραίου ταυτίζεται με όσους τον έχουν αποδεχτεί ως Μεσσία.
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος λέει:
<<Ο Ισραήλ, έχασε το δικαίωμα να είναι λαός του Θεού όταν απέρριψε τον Μεσσία: «Στα δικά Του ήρθε, και οι δικοί Του δεν τον δέχθηκαν. Όσοι, όμως, Τον δέχθηκαν, σ' αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ' αυτούς που πιστεύουν στο όνομά Του (ΙΩΑΝΝΗΣ 1:11-12). Πλέον, το δικαίωμα να ανήκει κανείς στο λαό του Θεού, σταμάτησε να βασίζεται στην φυλή ή την εθνότητα, αλλά δίδεται στον καθένα που δέχεται τον Χριστό και ανήκει στην Εκκλησία Του. Επομένως, η πράξη της απόρριψης του Ιησού Χριστού από το Ισραήλ, ανέτρεψε την θέση που είχε το έθνος αυτό μπροστά στον Θεό! Ήταν ο εκλεκτός λαός όσο υπάκουε στον Θεό, αλλά όταν αρνήθηκε τον Μεσσία έκανε μια πράξη μεγίστης και τελεσίδικης ανυπακοής, που κατέληξε στην απόρριψή του από λαού του Κυρίου, όπως δείχνει ξεκάθαρα η παραβολή του αμπελώνα με τους γεωργούς. Ο φυσικός Ισραήλ, ως συλλογική οντότητα είναι αδύνατον πλέον να είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού, αφού εξακολουθεί να απορρίπτει τον Ιησού Χριστό: «Καθένας που αρνείται τον Υιό δεν έχει ούτε τον Πατέρα» (Α΄Ιωάννου 2:23). Ο Θεός να πως βλέπει τον λαό Ισραήλ: «Επειδή, εσείς, αδελφοί, γίνατε μιμητές των εκκλησιών τού Θεού, που είναι στην Ιουδαία, εν Χριστώ Ιησού, δεδομένου ότι, κι εσείς πάθατε τα ίδια από τους δικούς σας ομοεθνείς, όπως κι αυτοί από τους Ιουδαίους· οι οποίοι και τον Κύριο Ιησού θανάτωσαν και τους δικούς τους προφήτες, κι εμάς έθεσαν υπό διωγμό, και στον Θεό δεν αρέσουν, και σε όλους τούς ανθρώπους είναι ενάντιοι· οι οποίοι μάς εμποδίζουν να μιλήσουμε προς τα έθνη για να σωθούν, για να αναπληρώσουν τις δικές τους αμαρτίες πάντοτε· έφτασε, όμως, επάνω τους η οργή σε τέλειο βαθμό» (Α΄Θεσσαλ. 2:14-16). Είναι ξεκάθαρο ότι οι απόστολοι δεν πίστευαν ότι ο φυσικός λαός Ισραήλ εξακολουθούσε να είναι ο «λαός του Θεού». Αντιθέτως θεωρούσαν ότι οι Ιουδαίοι δεν είναι αρεστοί στον Θεό και πως η οργή του Θεού είναι επάνω τους, επειδή απέρριψαν τον Μεσσία, θανάτωσαν τους προφήτες και διώκανε τους χριστιανούς>>.
Αυτά τα λόγια αποτελούν την κλασική "θεωρία της αντικατάστασης" του λαού Ισραήλ από κάποια νέα "Εκκλησία" Εθνικών. Αυτή η θεωρία, που υπήρξε διαχρονικά το εφαλτήριο του Σατανά για το μίσος κατά των Εβραίων, είναι όχι μόνο αντιβιβλική, αλλά σε αυτήν βασίστηκαν οι αντισημίτες όλων των αιώνων, για να θεωρήσουν τους Εβραίους "ένα περιττό βάρος στην ανθρωπότητα" και να προσπαθήσουν με όλους τους τρόπους είτε να τους αφομοιώσουν στην Εκκλησία των Εθνικών, και έτσι να τους εξαλείψουν "ειρηνικότερα" ως λαό, είτε να τους αφανίσουν βιολογικά από προσώπου γης.
Η έκφραση: "Στα δικά Του ήρθε, και οι δικοί Του δεν Τον δέχθηκαν. Όσοι, όμως, Τον δέχθηκαν, σ' αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ' αυτούς που πιστεύουν στο όνομά Του" (ΙΩΑΝΝΗΣ 1:11-12), σε ποιους αναφέρεται; Στους Εθνικούς μόνο; Αλλά ξεχνά ο αρθρογράφος πως όλοι αυτοί που δέχτηκαν αρχικά και πίστεψαν στη Μεσσιανικότητα του Ιησού ήταν αποκλειστικά Ιουδαίοι; Για χρόνια ολόκληρα η Εκκλησία του Χριστού αποτελούνταν από Ιουδαίους. Συνεπώς δεν μπορούμε να ισχυριστούμε πως οι Ιουδαίοι αποκλείστηκαν από τη χάρη του Θεού. Μπορεί στη συνέχεια στο σύνολό τους να μην Τον δέχτηκαν ως Μεσσία, αλλά σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, αυτό έγινε για να ευλογηθούμε εμείς οι Εθνικοί, να πιστέψουμε στον Ιησού ως Μεσσία και ακολούθως να Τον δεχτούν και αυτοί συνολικά ως έθνος.
Πώς πρέπει να καταλάβουμε τα λόγια του απ. Παύλου στην Α΄ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του, που αναφέρει ο αρθρογράφος; «Επειδή, εσείς, αδελφοί, γίνατε μιμητές των εκκλησιών τού Θεού, που είναι στην Ιουδαία, εν Χριστώ Ιησού, δεδομένου ότι κι εσείς πάθατε τα ίδια από τους δικούς σας ομοεθνείς, όπως κι αυτοί από τους Ιουδαίους· οι οποίοι και τον Κύριο Ιησού θανάτωσαν και τους δικούς τους προφήτες, κι εμάς έθεσαν υπό διωγμό, και στον Θεό δεν αρέσουν, και σε όλους τούς ανθρώπους είναι ενάντιοι· οι οποίοι μάς εμποδίζουν να μιλήσουμε προς τα έθνη για να σωθούν, για να αναπληρώσουν τις δικές τους αμαρτίες πάντοτε· έφτασε, όμως, επάνω τους η οργή σε τέλειο βαθμό» (Α΄Θεσσαλ. 2:14-16).
Πριν σχολιάσουμε τη σχέση αμαρτίας και τιμωρίας που θα πρέπει να επιβληθεί στους Ιουδαίους, ας προσέξουμε το πρώτο μέρος του συλλογισμού του Παύλου, που απευθύνεται στους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης: "Επειδή, εσείς, αδελφοί, γίνατε μιμητές των εκκλησιών τού Θεού, που είναι στην Ιουδαία, εν Χριστώ Ιησού, δεδομένου ότι κι εσείς πάθατε τα ίδια από τους δικούς σας ομοεθνείς, όπως κι αυτοί από τους Ιουδαίους". Εφόσον οι Χριστιανοί Θεσσαλονικείς έπαθαν τα ίδια από τους δικούς τους ομοεθνείς όπως και οι Χριστιανοί Ιουδαίοι από τους δικούς τους, αν ο Παύλος εννοούσε πως εξαιτίας των άπιστων Ιουδαίων που καταδίωξαν το Χριστό και τους Χριστιανούς (εννοώντας κυρίως αυτούς της περιοχής της Ιουδαίας και ιδιαίτερα της Ιερουσαλήμ) είναι πλέον και όλοι οι υπόλοιποι Ιουδαίοι ασυγχώρητοι, τότε εφαρμόζοντας τα ίδια μέτρα και σταθμά, θα έπρεπε και οι άπιστοι Έλληνες όλων των αιώνων, όχι μόνο οι άπιστοι Θεσσαλονικείς της εποχής τους, να είναι ασυγχώρητοι και να τιμωρούνται αιώνια από το Θεό χωρίς έλεος, εφόσον τότε καταδιώχτηκαν οι Θεσσαλονικείς Χριστιανοί! Το πιστεύει αυτό ο συγγραφέας του άρθρου; Όλοι οι Έλληνες είναι ασυγχώρητοι και πρέπει να τιμωρούνται από το Θεό χωρίς έλεος, χωρίς δυνατότητα επιστροφής και μετάνοιας, επειδή κάποιοι άπιστοι Θεσσαλονικείς καταδίωξαν τότε τους Χριστιανούς;
Σημαίνουν αυτά τα λόγια του αποστόλου Παύλου πως όλοι οι Ιουδαίοι όλων των αιώνων είναι ένοχοι για πάντα για το θάνατο του Κυρίου Ιησού, όλοι θανάτωναν όλους τους προφήτες, όλοι καταδίωκαν όλους τους Χριστιανούς, όλοι δεν άρεσαν στο Θεό, και όλοι οι Ιουδαίοι όλων των αιώνων ήταν ενάντιοι σε όλους τους ανθρώπους; Όλοι οι Ιουδαίοι όλων των αιώνων εμπόδιζαν τους Χριστιανούς να κηρύξουν τον Ιησού στα έθνη; Τέτοια "γονιδιακή" σατανική διαστροφή και κακία τέλος πάντων έχουν αυτοί οι Ιουδαίοι!; Θυμίζει το πλαστογράφημα, "Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών"! Τότε πώς θέλησε ο Θεός να γεννηθεί ο Υιός του Ιουδαίος (ή μήπως ήταν νόθος γιος Εβραίας και Έλληνα, όπως τον θεωρούν κάποιοι φαντασιόπληκτοι Έλληνες αντισημίτες), οι μαθητές του να είναι Ιουδαίοι, η μητέρα του Μαρία ήταν Ιουδαία, όλοι οι προφήτες ήταν Ιουδαίοι, και όλη η πρώτη εκκλησία για πολλά χρόνια αποτελούνταν αποκλειστικά από Ιουδαίους; Και για πόσο θα διαρκούσε η οργή του Θεού για τις αμαρτίες τους; Για πάντα, χωρίς τέλος, χωρίς έλεος, χωρίς να δώσει ποτέ ο Θεός ευκαιρία για μετάνοια σε αυτόν το λαό; Αυτά κήρυττε δυστυχώς ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος! Και όμως, ο ίδιος ο Ιησούς συγχώρησε τους σταυρωτές του επάνω στο σταυρό! O Παύλος, δηλαδή, θεωρούσε τους ομοεθνείς του, για τους οποίους ποθούσε, αν μπορούσαν έτσι να σωθούν, να είναι ο ίδιος καταδικασμένος σε αιώνια Κόλαση μακριά από το Χριστό, απελπιστικά ανεπίδεκτους σωτηρίας;
Ας δούμε τα λόγια του αποστόλου Παύλου στη βασικότερη επιστολή του, την προς Ρωμαίους, όπου εκεί αναφέρει πλήρως το ευαγγέλιο που κήρυττε στα έθνη, επειδή δεν είχε πάει ακόμη στη Ρώμη, και δε γνώριζε κατά πόσον οι Ρωμαίοι Χριστιανοί γνώριζαν ολοκληρωμένα τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, το οποίο ονόμαζε "το Ευαγγέλιό μου":
"11 Λέω, λοιπόν, μήπως σκόνταψαν[39], για να πέσουν; Είθε ποτέ να μη γίνει! Αλλά με το παράπτωμά τους η σωτηρία ήρθε στα έθνη, για να τους παρακινήσει σε ζηλοτυπία. 12 Και αν το παράπτωμά τους είναι πλούτος για τον κόσμο και η ήττα[40] τους είναι πλούτος για τα έθνη, πόσο μάλλον η πλήρης προσέλευσή τους![41]
13 Λέω λοιπόν σ’ εσάς τους εθνικούς: Βεβαιότατα, εφόσον εγώ είμαι απόστολος των εθνών, δοξάζω[42] τη διακονία μου 14 μήπως παρακινήσω σε ζηλοτυπία τους κατά σάρκα ομοεθνείς μου και σώσω μερικούς από αυτούς. 15 Γιατί, αν η αποβολή τους επέφερε συμφιλίωση του κόσμου με το Θεό, τι θα είναι η πρόσληψή τους παρά ζωή από τους νεκρούς; 16 Αν λοιπόν η απαρχή[43] είναι άγια, θα είναι και η ζύμη. Και αν η ρίζα είναι άγια, θα είναι και τα κλαδιά". (Ρωμαίους 11:11-16). "25 Γιατί δε θέλω εσείς να αγνοείτε, αδελφοί, αυτό το μυστήριο, για να μη θεωρείτε τους εαυτούς σας φρόνιμους[44], ότι έχει γίνει πώρωση μερικώς στο λαό Ισραήλ, μέχρις ότου εισέλθει η πληρότητα των εθνικών.[45] 26 Και έτσι[46] όλος ο λαός Ισραήλ θα σωθεί καθώς είναι γραμμένο:
Θα έρθει από τη Σιών ο Σωτήρας,
θα απομακρύνει τις ασέβειες από τον Ιακώβ.
27 Και αυτή είναι η διαθήκη από μέρους μου με αυτούς,
όταν αφαιρέσω τις αμαρτίες τους.
28 Βέβαια, όσον αφορά το Ευαγγέλιο είναι εχθροί για χάρη σας, αλλά όσον αφορά την εκλογή τους είναι αγαπητοί για τους πατέρες τους. 29 Γιατί είναι αμεταμέλητα τα χαρίσματα και η κλήση του Θεού. 30 Γιατί, όπως ακριβώς εσείς κάποτε απειθήσατε στο Θεό, τώρα όμως ελεηθήκατε με την απείθεια τούτων, 31 έτσι και αυτοί τώρα απείθησαν στο έλεος που έγινε σ’ εσάς, ώστε κι αυτοί [τώρα] να ελεηθούν. 32 Γιατί ο Θεός συνέκλεισε όλους σε απείθεια, για να τους ελεήσει όλους". (Ρωμαίους 11:25-32).
Σήμερα, χιλιάδες Ιουδαίοι αποδέχονται τον Ιησού ως Μεσσία. Θεωρείται πως το Μεσσιανικό Ιουδαϊκό Κίνημα αποτελείται παγκόσμια από 350.000 περίπου πιστούς. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής οι Μεσσιανικοί Ιουδαίοι είναι περίπου 150.000 και αυξάνονται συνέχεια. Φαίνεται, για όσους έχουν μάτια να δουν και δεν τα κλείνει η προκατάληψη, το μίσος και ο αντισημιτισμός τους, ότι ζούμε σε προφητικούς καιρούς. Η χάρη του Θεού επιστρέφει στους Εβραίους, αφού ολοκληρώνει τον κύκλο της από τους Εθνικούς.
Αν ο Θεός είχε απορρίψει το λαό Ισραήλ, πώς επέτρεψε να ξαναδημιουργηθεί ένα κράτος από το τίποτε; Ποιο κράτος, εκτός από το Ισραήλ, εξαφανίστηκε στην ιστορία και ξαναδημιουργήθηκε ύστερα από 2.000 χρόνια ανυπαρξίας; Ποια γλώσσα εκτός από την εβραϊκή είχε γίνει νεκρή γλώσσα, όπως τα λατινικά ή τα σανσκριτικά και άρχισε να ξαναμιλιέται στον τόπο της ύστερα από 2.000 χρόνια; Ας μας φέρουν ανάλογα παραδείγματα οι απανταχού αντισημίτες. Πώς συνέβηκε, παρ' όλους τους συνεχείς πολέμους, την ανελέητη τρομοκρατία των Αράβων και γενικά των Μουσουλμάνων, την εχθρότητα των περισσότερων λαών της γης προς τους Εβραίους, να δημιουργηθεί αυτό το κράτος, να επιστρέψουν εκατομμύρια καταδιωγμένοι Εβραίοι, να ανθίσει η έρημος σύμφωνα με τις πάμπολλες προφητείες, και να δημιουργηθεί εκ του μηδενός ένα προοδευμένο κράτος, η μοναδική αστική δημοκρατία στη Μέση Ανατολή; Όλα τα άλλα Αραβικά κράτη είναι δικτατορίες, υπολείπονται κατά πολύ του Ιουδαϊκού κράτους που έχει δημιουργηθεί μόλις πριν από 60 χρόνια σε όλους του τομείς της επιστήμης, του πολιτισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι Εβραίοι είναι ο λαός που έχει πάρει τα περισσότερα βραβεία Νόμπελ μέχρι τώρα. Πάνω από 150 βραβεία Νόμπελ έχουν πάρει Εβραίοι επιστήμονες και καλλιτέχνες. Οι Μουσουλμάνοι και οι Άραβες είναι ζήτημα αν όλα τα χρόνια έχουν πάρει 6 ή 7 βραβεία Νόμπελ, και αυτά δε σχετίζονται με τις επιστήμες, αλλά οι περισσότεροι είναι κάποιοι συγγραφείς μυθιστοριογράφοι.
Η Ιερουσαλήμ ελευθερώθηκε από τους Εβραίους στον πόλεμο των έξι ημερών το 1967. Ο Ιησούς είχε πει: "Και η Ιερουσαλήμ θα πατιέται συνεχώς από τα έθνη, μέχρις ότου συμπληρωθούν οι καιροί των εθνών" (Λουκάς 21:24). Βλέπουμε ότι οι καιροί των εθνών συμπληρώθηκαν, τουλάχιστον όσον αφορά την Ιερουσαλήμ. Είναι τραγικό να υπάρχει τέτοια τύφλωση μεταξύ κάποιων Χριστιανών ως προς αυτά τα εμφανή θέματα. Σίγουρα υπάρχει κάποια ισχυρή πνευματική αρνητική δύναμη από πίσω που προκαλεί αυτήν την τύφλωση και αντιπάθεια προς τους Εβραίους.
Δεν εννοούμε πως ο Εβραίοι όπως είναι σήμερα είναι δικαιωμένοι ενώπιον του Θεού. Δε σημαίνει πως είναι σωσμένοι. Αν δεν πιστέψουν στον Ιησού ως το Μεσσία τους, είναι απορριμμένοι και καταδικασμένοι σε αιώνια κόλαση, όπως κάθε άνθρωπος που απορρίπτει τη χάρη και το λυτρωτικό έργο του Μεσσία πάνω στο σταυρό. Αλλά αυτό είναι διαφορετικό από αυτό που πιστεύει ο αρθρογράφος, πως <<είναι ξεκάθαρο ότι οι απόστολοι δεν πίστευαν ότι ο φυσικός λαός Ισραήλ εξακολουθούσε να είναι ο «λαός του Θεού». Αντιθέτως θεωρούσαν ότι οι Ιουδαίοι δεν είναι αρεστοί στον Θεό και πως η οργή του Θεού είναι επάνω τους, επειδή απέρριψαν τον Μεσσία, θανάτωσαν τους προφήτες και διώκανε τους χριστιανούς>>. Το ξεκάθαρο είναι πως στο άρθρο αυτό δεν έγινε κατανοητό σωστά το μήνυμα του Θεού στις Γραφές για τον Ιουδαϊκό λαό.
Δεν ισχυριζόμαστε πως το κράτος του Ισραήλ όπως είναι σήμερα είναι ακριβώς το "κράτος του Θεού". Χωρίς να ισχυριζόμαστε πως γνωρίζουμε κάθε λεπτομέρεια για τη μελλοντική διακυβέρνηση επί Μεσσιανικής εποχής, νομίζουμε πως σύμφωνα με τη βιβλική διδασκαλία το κράτος του Ισραήλ πρέπει να είναι Θεοκρατία και Βασιλεία, όπου θα ισχύει ο Νόμος που ο Θεός έδωσε στο Μωυσή (αμετάβλητος ή τροποποιημένος) και όπου θα βασιλέψει ο Μεσσίας. Σήμερα το κράτος του Ισραήλ είναι ένα κοσμικό κράτος, αστική δημοκρατία Δυτικού τύπου. Η μόνη Δημοκρατία στη Μέση Ανατολή. Ούτε βεβαίως όλοι οι πολίτες του ακολουθούν πιστά ακόμα και τη θρησκεία του Ιουδαϊσμού που πρεσβεύουν. Μοιάζουν πολύ με τους Ορθόδοξους Έλληνες Χριστιανούς ή τους Ρωμαιοκαθολικούς στις Καθολικές χώρες. Οι περισσότεροι είναι κοσμικοί, που δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τη θρησκεία. Υπάρχουν όλες οι αποχρώσεις, από τους Ορθόδοξους και Υπερορθόδοξους Ιουδαίους μέχρι τους άθεους. Υπάρχει ελεύθερη λατρεία όλων των θρησκειών, Ιουδαίων, Χριστιανών, Μουσουλμάνων, ακόμη και Μπαχάι. Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί στις άλλες θρησκείες, όπως στην Ελλάδα το κράτος υποστηρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία. Υπάρχουν οι φανατικοί, υπάρχουν οι μετριοπαθείς, υπάρχουν όσοι διακηρύττουν ξεδιάντροπα την αμαρτία τους, όπως οι ομοφυλόφιλοι, που κάνουν παρελάσεις. Υπάρχουν όλων των ειδών οι άνθρωποι όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου. Δεν έχει γίνει κατανοητό στο μεγαλύτερο μέρων των Χριστιανών που επικρίνουν σήμερα τους Ιουδαίους του Ισραήλ, πως αυτό το κράτος με τους πολίτες του βρίσκεται τώρα σε ένα μεταβατικό στάδιο που αναφέρει ο Θεός στο βιβλίο του προφήτη Ιεζεκιήλ κεφ. 37. Είναι η προφητεία των "ξερών οστών".
"ΤΟ ΧΕΡΙ του Κυρίου στάθηκε επάνω, μου, και ο Κύριος με έβγαλε με το Πνεύμα και με έβαλε στη μέση μιας πεδιάδας, και αυτή ήταν γεμάτη από κόκαλα. 2 Και με έκανε να περάσω κοντά τους, γύρω γύρω, και να, ήσαν υπερβολικά πολλά επάνω στο πρόσωπο της πεδιάδας, και να, ήσαν κατάξερα. 3 Και μου είπε: Γιε ανθρώπου, μπορούν αυτά τα κόκαλα να ξαναζήσουν; Και είπα: Κύριε Θεέ, εσύ ξέρεις. 4 Και μου είπε: Να προφητεύσεις προς τα κόκαλα αυτά, και να πεις προς αυτά: Τα κόκαλα τα ξερά ακούστε τον λόγο του Κυρίου: 5 Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός προς αυτά τα κόκαλα: Να, Εγώ θα βάλω μέσα σε σας Πνεύμα, και θα ξαναζήσετε, 6 και θα βάλω επάνω σας νεύρα, και θα βάλω επάνω σας σάρκα, και θα σας περισκεπάσω με δέρμα, και θα βάλω σε σας Πνεύμα και θα ξαναζήσετε, και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος. 7 Και προφήτευσα καθώς προστάχθηκα, και καθώς προφήτευσα, έγινε ένας ήχος, και να ένας σεισμός, και τα κόκαλα συγκεντρώθηκαν μαζί, ένα κόκαλο μαζί με ένα άλλο κόκαλο. 8 Και είδα, και να, αναφύησαν επάνω τους νεύρα και σάρκες, και ένα δέρμα από επάνω τα περισκέπασε. Όμως πνεύμα δεν ήταν μέσα τους.
9 Και μου είπε: Να προφητεύσεις προς το Πνεύμα, να προφητεύσεις γιε ανθρώπου, και να πεις προς το Πνεύμα: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Έλα Πνεύμα από τους τέσσερις ανέμους, και να φυσήξεις προς αυτούς τους φονευμένους, και ας ξαναζήσουν. 10 Και προφήτευσα όπως προστάχθηκα, και το Πνεύμα μπήκε μέσα σ’ αυτούς, και ξανάζησαν, και στάθηκαν στα πόδια τους, ένας μεγάλος στρατός σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό.
11 Και μου είπε: Γιε ανθρώπου, τα κόκαλα αυτά είναι ο οίκος Ισραήλ. Να, αυτοί λένε: Τα κόκαλά μας ξεράθηκαν και η ελπίδα μας χάθηκε, εμείς αφανιστήκαμε. 12 Γι' αυτό να προφητεύσεις και να τους πεις: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Ιδού, λαέ Μου, εγώ ανοίγω τους τάφους σας, και θα σας ανεβάσω από τους τάφους σας, θα σας φέρω στη γη του Ισραήλ. 13 Και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν λαέ Μου ανοίξω τους τάφους σας και σας ανεβάσω από τους τάφους σας. 14 Και θα σας δώσω το Πνεύμα Μου και θα ξαναζήσετε, και θα σας βάλω στη γη σας και θα γνωρίσετε ότι Εγώ ο Κύριος μίλησα και εκτέλεσα, λέει ο Κύριος". (Ιεζεκιήλ 37:1-14).
Στην φάση αυτή της ιστορίας του ο λαός Ισραήλ είναι "χωρίς Πνεύμα", όπως αναφέρεται πιο πάνω στην προφητεία του Ιεζεκιήλ. Θα έρθει όμως η στιγμή που θα φυσήξει το Πνεύμα του Θεού και τότε θα ξαναζήσουν. Τώρα είναι ενώπιον του Θεού πνευματικά νεκροί, τουλάχιστον οι περισσότεροι, αλλά σύντομα θα γνωρίσουν το Θεό, θα αποδεχτούν μαζικά τον Ιησού ως το Μεσσία που απέρριψαν, και θα γίνουν το "υπερβολικά μεγάλο στράτευμα", έχοντας μέσα τους Πνεύμα Θεού.
Και ο αρθρογράφος συνεχίζει:
<<Στην περίοδο της Νέας Διαθήκης ΔΕΝ ισχύουν οι διακρίσεις Εθνικών και Εβραίων, διότι καταργήθηκαν από τον Χριστό: «Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό» (Γαλάτες 3:28). Όχι μόνο δεν ισχύουν εθνικές ή φυλετικές διακρίσεις, αλλά η Εκκλησία αποκαλείται συλλογικά ‘ο Ισραήλ του Θεού’: «Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά η καινούργια κτίση. Και όσοι περπατήσουν σύμφωνα με τούτο τον κανόνα, ειρήνη επάνω σ' αυτούς και έλεος, κι επάνω στον Ισραήλ τού Θεού» (Γαλάτας 6:15-16)). Ο φυσικός λαός Ισραήλ δεν περπατάει σε αυτόν τον κανόνα της καινούργιας κτίσης, παρά μόνο ο αληθινός Ισραήλ, η Εκκλησία>>.
Σε τι συνίσταται η έλλειψη διακρίσεων; Γιατί αν δεν υπάρχουν διακρίσεις Εθνικών και Εβραίων, τότε ούτε υπάρχουν διακρίσεις ανδρών και γυναικών, δεν υπάρχει διαφορά προϊσταμένου και υπαλλήλου, εργοδότη και εργαζόμενου, Πρωθυπουργού, βουλευτών, πολιτών και πάει λέγοντας. Καταργούμε κάθε κοινωνική και θρησκευτική ιεραρχία; Όλοι είναι ίσοι και υπάρχει η απόλυτη ισοπέδωση των πάντων; Όχι, διαφορές μπορεί να υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει προσωποληψία ενώπιον του Θεού. Ο Θεός θα κρίνει δίκαια και τον εργαζόμενο και τον εργοδότη. Θα κρίνει τον δούλο και τον ελεύθερο, τον άνδρα εξίσου όπως και τη γυναίκα. Τους γονείς όπως και τα παιδιά. Κάθε λαός έχει τα χαρακτηριστικά του και τα ιδιαίτερα χαρίσματά του, τα οποία πρέπει να θέσει σε λειτουργία για το καλό της ανθρωπότητας. Ο Θεός είναι Θεός ποικιλίας και πλούτου. Όχι ομοιομορφίας και ισοπέδωσης. Μπροστά σε Αυτόν είμαστε ίσοι ως προς τη φύση, όχι ως προς τη θέση. Το κάλεσμα, τα χαρίσματα, η λειτουργία και οι ιδιότητες του καθενός στην κοινωνία και στην Εκκλησία είναι ιδιαίτερες και μοναδικές. Οπωσδήποτε δεν ισχύουν φυλετικές διακρίσεις μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Ο περιτμημένος μέσα στην Εκκλησία δεν έχει ανώτερη θέση από τον απερίτμητο που δέχτηκε στην καρδιά του τον Ιησού ως Μεσσία και έκανε περιτομή καρδιάς. Όλοι αυτοί αποτελούν τον Ισραήλ του Θεού. Αλλά είναι Ισραήλ. Είναι οι αληθινοί Ισραηλίτες, όπως ο Θεός τούς θέλει. Δεν αντικατάστησαν τον Ισραήλ στο σχέδιο του Θεού. Γίνανε Ισραηλίτες με την πίστη στον Ιησού και περιτομή της καρδιάς τους. Δεν απέρριψαν το Νόμο του Θεού, αλλά τον έγραψε ο Θεός στην καρδιά τους.
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος παραθέτει πολλά εδάφια από τις επιστολές του αποστόλου Παύλου, με τα οποία φυσικά συμφωνούμε, αλλά δυστυχώς όλα αυτά τα εδάφια τα βλέπει υπό το πρίσμα της θεωρίας της αντικατάστασης του λαού Ισραήλ από μια καινοφανή Εκκλησία, στην οποία κατά τη γνώμη του πρέπει να προσχωρήσουν οι Εβραίοι, αν θέλουν να γίνουν αποδεκτοί από το Θεό. Για να μην επαναλαμβανόμαστε, λέμε ότι αυτό δεν ισχύει, και νομίζουμε ότι το έχουμε αποδείξει ανωτέρω επαρκώς.
Στη συνέχεια του άρθρου του ο αρθρογράφος αναφέρει:
Οι οπαδοί του ‘Χριστιανικού’ Σιωνισμού ισχυρίζονται ότι ο λαός Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη κατέκτησε πολύ μικρότερη έκταση απ’ αυτή που υποσχέθηκε ο Θεός στον Αβραάμ, και συνεπώς πιστεύουν ότι τώρα που έχουν επιστρέψει στη Γη των πατέρων τους έχουν κληρονομικό θείο δικαίωμα σε όλη αυτή την γη. Και με βάση αυτή την λογική, αρνούνται να παραχωρήσουν στους Παλαιστίνιους και μία σπιθαμή από την γη που θεωρούν ότι ο Θεός τους χάρισε, έχοντας την υποστήριξη των προτεσταντών Σιωνιστών. Όμως οι ‘χριστιανοί’ Σιωνιστές ΔΕΝ λένε την αλήθεια και πλανούνται. Η υπόσχεση του Θεού για την Γη ήταν η εξής: «Εκείνη την ημέρα ο Κύριος έκανε διαθήκη στον Άβραμ, λέγοντας: Στο σπέρμα σου έδωσα αυτή τη γη, από τον ποταμό τής Αιγύπτου μέχρι τον ποταμό τον μεγάλο, τον ποταμό Ευφράτη» (Γεν. 15:18). Άραγε, δεν κατέκτησε όλη αυτή την έκταση ο Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη; Ας δούμε τι λέει η Αγία Γραφή: «Και ο Κύριος έδωσε στον Ισραήλ ολόκληρη τη γη, που ορκίστηκε να δώσει στους πατέρες τους· και την κυρίευσαν, και κατοίκησαν σ' αυτή. Και ο Κύριος τους έδωσε ανάπαυση από παντού, σύμφωνα με όλα όσα ορκίστηκε στους πατέρες τους· και κανένας από όλους τους εχθρούς τους δεν μπόρεσε να σταθεί μπροστά τους· όλους τους εχθρούς τους ο Κύριος τους παρέδωσε στο χέρι τους. Δεν ματαιώθηκε ούτε ένα από όλα τα αγαθά λόγια, που ο Κύριος μίλησε στον οίκο Ισραήλ· όλα πραγματοποιήθηκαν» (Ιησούς Ναυή 21:43-45). Ο Ιησούς του Ναυή όταν ήταν γέροντας είπε στον λαό Ισραήλ: «Και δέστε, σήμερα εγώ βαδίζω τον δρόμο όλης τής γης, κι εσείς γνωρίζετε με ολόκληρη την καρδιά σας, και με ολόκληρη την ψυχή σας, ότι δεν ματαιώθηκε ούτε ένα από όλα τα αγαθά λόγια, που ο Κύριος ο Θεός σας μίλησε για σας· όλα πραγματοποιήθηκαν σε σας, ούτε ένα απ' αυτά δεν ματαιώθηκε» (Ιησούς Ναυή 23:14).
Και ποια έκταση κάλυπτε το βασίλειο του Ισραήλ; «Οι κάτοικοι των βασιλείων του Ιούδα και του Ισραήλ ήταν πολλοί σαν την άμμο στην ακροθαλασσιά. Έτρωγαν, έπιναν και ήταν ευτυχισμένοι. Ο Σολομών κυριαρχούσε σ’ όλα τα βασίλεια, από τον ποταμό Ευφράτη ως τη χώρα των Φιλισταίων και ως τα σύνορα της Αιγύπτου. Όλοι αυτοί οι λαοί ήταν φόρου υποτελείς στο Σολομώντα, όσο αυτός ζούσε» Α΄Βασιλέων (Γ΄Βασιλειών) 4:20, 5:1, Νέα Μετάφραση Βίβλου Βιβλ. Εταιρίας.
Ο Νεεμίας επίσης αναγνώριζε ότι πήραν όλη την Γη που ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ: «Εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός, που διάλεξες τον Άβραμ, και τον έβγαλες από την Ουρ των Χαλδαίων, και του έδωσες το όνομα Αβραάμ· και βρήκες την καρδιά του πιστή μπροστά σου, και έκανες σ' αυτόν διαθήκη, ότι θα δώσεις τη γη των Χαναναίων, των Χετταίων, των Αμορραίων, και των Φερεζαίων, και των Ιεβουσαίων, και των Γεργεσαίων, ότι θα τη δώσεις στο σπέρμα του· και εκτέλεσες τα λόγια Σου· επειδή, Εσύ είσαι δίκαιος» (ΝΕΕΜΙΑΣ 9:7-8). Συνεπώς εκπληρώθηκαν ΟΛΕΣ οι υποσχέσεις για τη Γη του Ισραήλ στη Παλαιά Διαθήκη! Δεν μένει ανεκπλήρωτη καμιά προφητεία για την Γη του Ισραήλ, που πρέπει να εκπληρωθεί σήμερα!>>
Κατ' αρχάς δεν ισχύει ότι οι Εβραίοι <<αρνούνται να παραχωρήσουν στους Παλαιστίνιους και μία σπιθαμή από την γη που θεωρούν ότι ο Θεός τους χάρισε, έχοντας την υποστήριξη των προτεσταντών Σιωνιστών>>. Οι Άραβες Παλαιστίνιοι έχουν σπίτια δικά τους, έχουν περιουσία δική τους, έχουν χωράφια δικά τους, και την περιουσία τους κανείς δεν την πειράζει. Μπορεί το έδαφος να θεωρείται "γη Ισραήλ" και να μην υπάρχει εκεί κάποιο "Παλαιστινιακό κράτος", αλλά δε βρίσκονται οι Παλαιστίνιοι υπό διωγμό. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, μάλλον δε γνωρίζει την πραγματικότητα.
Αλλά ρωτούμε: Αν ισχύει αυτό που λέει ο αρθρογράφος, τελειώνοντας την ως άνω περικοπή, <<Συνεπώς εκπληρώθηκαν ΟΛΕΣ οι υποσχέσεις για τη Γη του Ισραήλ στη Παλαιά Διαθήκη! Δεν μένει ανεκπλήρωτη καμιά προφητεία για την Γη του Ισραήλ, που πρέπει να εκπληρωθεί σήμερα!>>, τότε πώς δεν βλέπουμε να έχει υλοποιηθεί σήμερα, ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε ο Θεός στον Αβραάμ; Επειδή δε βλέπουμε φυσικά να υπάρχει σήμερα ένα κράτος εβραϊκό που να επεκτείνεται από το Νείλο μέχρι τον Ευφράτη! Δηλαδή ο Θεός εννοούσε πως τα λόγια Του θα εκπληρώνονταν μόνο για μια περίοδο, αλλά δε θα διαρκούσαν για πάντοτε; Η υπόσχεση που δόθηκε να ανήκει η γη του Ισραήλ στους απογόνους του Αβραάμ ήταν μόνο για μια μικρή περίοδο της ιστορίας κάποια στιγμή του παρελθόντος ή ο Θεός εννοούσε πως θα έρθει η στιγμή που αυτή η γη θα ανήκει στους Εβραίους για πάντα; Νομίζω πως, όταν ο Θεός δίνει υποσχέσεις, αυτές είναι σταθερές και αιώνιες και όχι περιορισμένες στο χρόνο. Συνεπώς μπορεί κάποια πράγματα να μην έχουν εκπληρωθεί ακόμη, αλλά κάποια στιγμή οπωσδήποτε θα εκπληρωθούν.
Αυτά που λέει ο αρθρογράφος μού θυμίζουν τα λόγια κάποιων που βασίζονται σε βιβλικά εδάφια προκειμένου να μην εκπληρώσουν τη μεγάλη αποστολή, που είναι ο ευαγγελισμός του κόσμου: "14 Πώς, λοιπόν, να επικαλεστούν αυτόν που δεν πίστεψαν; Και πώς να πιστέψουν σ’ αυτόν που δεν άκουσαν; Και πώς να ακούσουν χωρίς κάποιος να κηρύττει; 15 Και πώς να κηρύξουν αν δεν αποσταλθούν; Καθώς είναι γραμμένο: Πόσο ωραία[47] είναι τα πόδια αυτών που ευαγγελίζουν τα αγαθά![48]/[49] 16 Αλλά δεν υπάκουσαν όλοι στο ευαγγέλιο. Γιατί ο Ησαΐας λέει: Κύριε, ποιος πίστεψε στο άκουσμα της αγγελίας μας; 17 Άρα η πίστη προέρχεται από την ακοή και η ακοή μέσω του Λόγου[50] του Χριστού. 18 Αλλά λέω: μήπως δεν άκουσαν; Βεβαιότατα!
Σ’ όλη τη γη εξήλθε η φωνή τους
και στα πέρατα της οικουμένης
τα λόγια τους". (Ρωμαίους 10:14-18).
Κάποιοι, λοιπόν, ισχυρίζονται πως, εφόσον το Ευαγγέλιο ήδη έφτασε "στα πέρατα της οικουμένης", δεν υπάρχουν άλλοι λαοί πλέον να ευαγγελιστούν. Μάλιστα ιδιαιτέρως οι "χριστιανικοί" λαοί έχουν ήδη ακούσει και ξέρουν. Όλοι γνωρίζουν το Ευαγγέλιο, όλοι άκουσαν. Συνεπώς δε χρειάζεται ευαγγελισμός και ιεραποστολές. Καθόμαστε απλώς και περιμένουμε την επιστροφή του Χριστού, γιατί ο Λόγος του Χριστού, "και θα κηρυχτεί αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, και τότε θα έρθει το τέλος". (Ματθαίος 24:14) έχει πλέον πραγματοποιηθεί. Τι καθόμαστε λοιπόν και ασχολούμαστε με τον ευαγγελισμό του κόσμου;
Τα λόγια που αναφέρονται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή, "43 Και ο Κύριος έδωσε στον Ισραήλ ολόκληρη τη γη που ορκίστηκε στους πατέρες τους να δώσει, και την κυρίευσαν και κατοίκησαν σ’ αυτή" (Ιησούς του Ναυή 21:43) δεν μπορεί να ισχύουν με την πλήρη έννοια ότι οι Εβραίοι στην εποχή του είχαν κατακτήσει όλη τη γη που είχε υποσχεθεί ο Θεός στον Αβραάμ. Αλλά μιλά για τη συγκεκριμένη έκταση που κατακτήθηκε από τους Εβραίους την εποχή που κυβερνούσε σε αυτούς ο Ιησούς του Ναυή. Τη γη την κατακτούσαν σιγά-σιγά με πολλούς πολέμους και αντίσταση συνεχή από τους Χαναναίους. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η περιοχή που κατακτήθηκε την εποχή εκείνη εκτεινόταν από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο θάλασσα και ένα μικρό μέρος κατακτήθηκε ανατολικά του Ιορδάνη όπου κατοίκησαν δυόμισι φυλές. Οπωσδήποτε επί Ιησού του Ναυή το έδαφος που είχαν κατακτήσει οι Ισραηλίτες δεν εκτεινόταν από το Νείλο μέχρι τον Ευφράτη. Μπορεί κάποια στιγμή αυτό να έγινε επί εποχής Δαυίδ και Σολομώντα, αλλά και αυτό ήταν παροδικό.
Η βασιλεία του Ισραήλ μέλει ακόμη να πραγματοποιηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν ο Θεός δημιουργήσει τις κατάλληλες συγκυρίες μέσα στην ιστορία. Η ερώτηση που απασχολούσε περισσότερο τους μαθητές ήταν αυτή που έθεσαν στον Κύριο μετά την Ανάσταση: "Αυτοί, λοιπόν, όταν συγκεντρώθηκαν, τον ρωτούσαν λέγοντας: «Κύριε, μήπως κατά τούτο το χρονικό διάστημα αποκαθιστάς τη βασιλεία στον Ισραήλ;»" (Πράξεις 1:6). Ο Ιησούς δεν τους είπε: "Ξεχάστε τα αυτά. Η βασιλεία μου είναι μόνο πνευματική και δεν έχει καμιά σχέση με την εγκόσμια βασιλεία μου στο λαό Ισραήλ". Αλλά τι τους είπε; «Δεν ανήκει σ’ εσάς να γνωρίσετε χρόνους ή καιρούς που ο Πατέρας έθεσε στη δική του εξουσία, 8 αλλά θα λάβετε δύναμη, όταν έρθει το Άγιο Πνεύμα πάνω σας, και θα Μου είστε μάρτυρες μέσα στην Ιερουσαλήμ και μέσα σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως τα έσχατα[51] της γης» (Πράξεις 1:7-8). Εκείνη τη στιγμή προείχε ο ευαγγελισμός του κόσμου. Αλλά θα ερχόταν και η στιγμή της εγκόσμιας βασιλείας του. Δεν ήταν της στιγμής, γιατί "οι χρόνοι και οι καιροί" ανήκουν στον Κύριο. Δεν το απέκλεισε όμως.
Σήμερα περιμένουμε τον ερχομό του Μεσσία και την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας Βασιλείας του. Η προσευχή του Κυρίου πρέπει να πραγματοποιηθεί: "Ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί γης". Προσοχή: Θα έρθει πλήρως η βασιλεία Του, όταν γίνει το θέλημά Του όπως στον ουρανό έτσι και πάνω στη γη. Και ναι μεν ξεκινάει η βασιλεία του Θεού μέσα μας ή μεταξύ μας (η βασιλεία του Θεού εν υμίν εστίν), αλλά υπάρχουν πάμπολλα εδάφια όπου αναφέρεται πως η βασιλεία του Θεού θα εγκαθιδρυθεί ως παγκόσμια διακυβέρνηση και ο Κύριος θα βασιλέψει από την Ιερουσαλήμ σε όλο τον κόσμο.
Είθε αυτή η ημέρα να έρθει σύντομα και να γίνει στις ημέρες μας.
Ο αρθρογράφος αναφέρει τις γνώμες κάποιων Ορθόδοξων Ραβίνων Ιουδαίων οι οποίοι είναι αντισιωνιστές. Δικαίωμα του καθενός είναι να πιστεύει ό,τι θέλει. Και κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα αυτοί που ήταν περισσότερο αντίθετοι στην Ελληνική επανάσταση ήταν το μεγαλύτερο μέρος του κλήρου της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κυρίως οι ανώτεροι κληρικοί και οι περισσότεροι Πατριάρχες. Μάλιστα ο Γρηγόριος ο 5ος, ο "εθνομάρτυρας", που κρέμασαν οι Τούρκοι, αφόρισε και αναθεμάτισε τους Έλληνες επαναστάτες με τα σκληρότερα λόγια. Το θέμα δεν είναι τι πιστεύουν κάποιοι θρησκευόμενοι Εβραίοι, αλλά τι θέλει ο Θεός για το λαό Ισραήλ.
Τέλος ο αρθρογράφος θέτει στον αναγνώστη του ψευτοδιλήμματα του τύπου: "Επιστροφή στο Χριστό ή στην Παλαιστίνη"; Δεν μπορεί να αποδεχτεί το γεγονός που καθαρά αναφέρεται στη Γραφή: Ο Θεός θα επιφέρει και την επιστροφή των Εβραίων στο Χριστό και την επιστροφή τους στην Παλαιστίνη.
Προς το τέλος του άρθρου του ο συγγραφέας αναφέρει:
Από πνευματική πλευρά είναι λάθος η υποστήριξη στο Ισραήλ, διότι έτσι δίνουμε ως χριστιανοί την συγκατάθεσή μας στην απάνθρωπη και σκληρή συμπεριφορά που δείχνει το Εβραϊκό κράτος προς τους Παλαιστίνιους παραβαίνοντας τον Νόμο του Θεού.
Η Αγία Γραφή λέει: «ΚΑΙ τον ξένο δεν θα τον κακοποιήσεις ούτε θα τον καταδυναστεύσεις· επειδή, ξένοι σταθήκατε στη γη τής Αιγύπτου» (ΕΞΟΔΟΣ 22:21). «Και δεν θα καταδυναστεύσεις τον ξένο· επειδή, εσείς γνωρίζετε την ψυχή τού ξένου, για τον λόγο ότι σταθήκατε ξένοι στη γη τής Αιγύπτου» (ΕΞΟΔΟΣ 23:9). «Και αν κάποιος ξένος παροικεί μαζί σου στη γη σας, δεν θα τον θλίψετε· ο ξένος, που παροικεί με σας, θα είναι σε σας όπως ο αυτόχθονας, και θα τον αγαπάς όπως τον εαυτό σου· επειδή, ξένοι σταθήκατε στη γη τής Αιγύπτου. Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σας (ΛΕΥΙΤΙΚΟ 19:33-34)>>.
Τα λόγια αυτά είναι προϊόν είτε παραπληροφόρησης συνηθισμένης από τα παγκόσμια ΜΜΕ, είτε συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Δεν ισχυριζόμαστε πως τα πάντα είναι ιδανικά για τους Παλαιστίνιους που ζουν στο Ισραήλ. Αλλά το να ισχυρίζεται ο συγγραφέας πως υπάρχει "απάνθρωπη και σκληρή συμπεριφορά που δείχνει το Εβραϊκό κράτος προς τους Παλαιστίνιους, παραβαίνοντας τον Νόμο του Θεού", είναι ένα τεράστιο ψέμα. Αναρωτιέμαι αν επισκέφτηκε ποτέ ο αρθρογράφος το Ισραήλ, για να δει πώς ζουν εκεί όσοι Παλαιστίνιοι είναι πολίτες του Ισραήλ. Ο υπογράφων επισκέφτηκε πρόσφατα τη χώρα και δεν είδε καμιά καταπίεση. Μίλησε εμπιστευτικά με Παλαιστίνιους Ισραηλινούς πολίτες, οι οποίοι δεν παρουσίασαν έτσι τα πράγματα. Μπορεί να επιθυμούν δικό τους Παλαιστινιακό κράτος, αλλά αυτό είναι διαφορετικό από το ότι δήθεν καταπιέζονται από τους Εβραίους όπως οι Νοτιοαφρικάνοι λευκοί καταπίεζαν το μαύρο πληθυσμό στο παρελθόν στη Νότια Αφρική. Οι Παλαιστίνιοι έχουν ίδια δικαιώματα ως Ισραηλινοί πολίτες με αυτά που έχουν οι Εβραίοι. Έχουν δικό τους αραβικό κόμμα στην Ισραηλινή βουλή. Εργάζονται και πληρώνονται κανονικά. Σε ποιο αραβικό κράτος οι Εβραίοι θα μπορούσαν ποτέ να ονειρευτούν να υπάρξει εβραϊκό κόμμα!; Στη Σαουδική Αραβία απαγορεύεται ακόμη και να πατήσει το πόδι του οποιοσδήποτε Εβραίος! Στο Ισραήλ οι Παλαιστίνιοι έχουν τόση ελευθερία που την εκμεταλλεύονται, για να "δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει".
Ας πάει ο αρθρογράφος να δει πώς συμπεριφέρονται στους Παλαιστίνιους οι Άραβες αδελφοί τους σε όλα τα αραβικά κράτη. Αν δεν τους έχουν καταδιώξει και αφανίσει, ας προσέξει που τους κρατούν επίτηδες ακόμη σε στρατόπεδα προσφύγων ύστερα από 60 χρόνια προσφυγιάς στα εδάφη τους. Τους απαγορεύουν να ενσωματωθούν και να γίνουν πολίτες άλλων αραβικών κρατών, ενώ συνέχεια προσπαθούν να θρέψουν το μίσος τους κατά των Εβραίων, δίνοντάς τους όπλα και λέγοντάς τους να πολεμήσουν, "για να ελευθερώσουν την πατρίδα τους, την Παλαιστίνη". Είναι σαν εμείς οι Έλληνες να μην είχαμε ενσωματώσει τους Έλληνες πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μικρά Ασία το 1922, αλλά να τους κρατούσαμε ακόμη σε προσφυγικά στρατόπεδα, να τους δίναμε όπλα και να τους λέγαμε: "Σας απαγορεύουμε να πάρετε ελληνική υπηκοότητα. Πάρτε τα όπλα και απελευθερώστε τα εδάφη σας στην Τουρκία".
Χιλιάδες Εβραίοι, περίπου όσοι οι Παλαιστίνιοι, έφυγαν από τα Αραβικά κράτη και πήγαν στο Ισραήλ. Γιατί δεν ακούγεται η υπόθεση της προσφυγιάς τους; Επειδή το Εβραϊκό κράτος τους ενσωμάτωσε και τους έκανε σπίτια, τους έδωσε εργασία, παιδεία και όλα τα υπόλοιπα. Γιατί δεν κάνουν το ίδιο και τα Αραβικά κράτη στους Παλαιστίνιους που βρίσκονται στα εδάφη τους; Γιατί οι ηγέτες των Παλαιστινίων, όπως ο Αραφάτ που ήταν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, βάζουν τα χρήματα που έλαβαν από τον ΟΗΕ και τα πλούσια αραβικά πετρελαιοπαραγωγά κράτη σε ιδιωτικούς λογαριασμούς τους, ενώ ο λαός τους ζει σε κατάσταση αθλιότητας στα εδάφη όπου υπάρχει παλαιστινιακή και όχι ισραηλινή διοίκηση; Γιατί διοχετεύουν εκατομμύρια σε όπλα, γιατί κάνουν αντισημιτική προπαγάνδα ναζιστικού τύπου και φανατίζουν τα παιδάκια τους με άσπονδο μίσος κατά των Εβραίων και προπαγάνδα από το νηπιαγωγείο, ενώ δε δίνουν τα χρήματα που τους δόθηκαν για τη δημιουργία και υποδομή ενός Παλαιστινιακού Κράτους; Επειδή έχουν ένα απέραντο μίσος κατά των Εβραίων. Δεν θέλουν την ειρήνη. Μισούν περισσότερο τους Εβραίους απ' όσο αγαπούν τα παιδιά τους ή την ίδια τη ζωή τους. Γι' αυτό σκοτώνονται σαν καμικάζι ή στέλνουν τα παιδιά τους σ' αυτό, προκειμένου να σκοτώσουν μαζί και Εβραίους. Υπάρχει απέραντη υποκρισία και διγλωσσία. Αλλιώς μιλούν στα Δυτικά ΜΜΕ και άλλα λένε όταν μιλούν μεταξύ τους. Θέλουν την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός Παλαιστινιακού Μουσουλμανικού κράτους με πρωτεύουσα – άκουσον, άκουσον – την Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ ποτέ δε θεωρούνταν πρωτεύουσα κανενός αραβικού κράτους ούτε αναφέρεται έστω και μια φορά στο Κοράνι. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Πονηρός θέλει να στρέψει όλα τα έθνη ενάντια στο κράτος του Ισραήλ εξαιτίας της Ιερουσαλήμ, ώστε αυτή να γίνει "μια βαριά πέτρα για όλους τους λαούς της γης" (Ζαχαρίας 12:3).
Υπάρχει ήδη ένα Παλαιστινιακό κράτος. Είναι το κράτος της Ιορδανίας, που αποτελείται από Παλαιστίνιους Άραβες. Τώρα θέλουν να δημιουργήσουν δεύτερο Παλαιστινιακό κράτος, εξαφανίζοντας το Εβραϊκό, παίρνοντας τη θέση του. Τους Εβραίους θέλουν "να τους πετάξουν στη θάλασσα" ή, στην καλύτερη περίπτωση, "φιλάνθρωπα" να τους αναγκάσουν να επιστρέψουν στα κράτη από όπου ήρθαν και όπου αντιμετώπισαν για εκατονταετίες μίσος, διωγμούς, πογκρόμ και ολοκαυτώματα. Και αυτά είναι γραμμένα επίσημα στα καταστατικά της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Δεν είναι αντιαραβική προπαγάνδα. Δεν καταλαβαίνω με τέτοιου είδους προϋποθέσεις και με τέτοια μυαλά τι έννοια έχει να κάνει το Ισραήλ συνομιλίες με τέτοιους ανθρώπους. Δηλαδή συζητά αν θα πρέπει να έχει ως κράτος το δικαίωμα ύπαρξης;
Ο πρόεδρος Αχμαντινετζάντ του Ιράν, φανατικός Μουσουλμάνος, αρνείται δημόσια την ύπαρξη του Ολοκαυτώματος και θέλει να αποκτήσει το Ιράν ατομική βόμβα προκειμένου να βομβαρδίσει το Ισραήλ και να το εξαφανίσει από προσώπου γης. Δεν ενδιαφέρεται αν θα σκοτωθούν μαζί και Μουσουλμάνοι Παλαιστίνιοι. "Ο Θεός στον Μουσουλμανικό Παράδεισο θα αναγνωρίσει τους δικούς του". Μάλιστα, όταν του είπαν, "Μα και το Ισραήλ έχει ατομικές βόμβες, και αυτό μπορεί να μας βομβαρδίσει", απάντησε: "Είμαι διατεθειμένος να καεί το μισό Ιράν προκειμένου να εξαφανιστεί το κράτος του Ισραήλ από τη Μέση Ανατολή".
Αυτή είναι η αλήθεια για όποιον θέλει να τη βλέπει και όχι να βλέπει τα πράγματα πίσω από τους παραμορφωτικούς φακούς του αντισημιτισμού, που σήμερα άλλαξε όνομα και ονομάζεται πλέον "αντισιωνισμός".
Τελικά, θα φανεί ποιοι είναι "αιρετικοί και πλανεμένοι" όπως τους αποκαλεί ο αρθρογράφος. Είναι οι Χριστιανοί Σιωνιστές ή οι Χριστιανοί Αντισιωνιστές όπως ο ίδιος; Αυτό ας το κρίνουν νηφάλια οι αναγνώστες. Ο Θεός θα δείξει στο χρόνο Του σε όλη την ανθρωπότητα αν θέλει να υπάρχει Ισραήλ και αν θα διαρκέσει. Μόνο καλό είναι να προσευχόμαστε, για να ανοίξουν τα μάτια μας και να είμαστε με το μέρος του Θεού και όχι να γίνουμε, έστω άθελά μας από πλάνη, εχθροί Του. Γιατί όπως και να είναι, θα το καταλάβουμε στο τέλος, αλλά ίσως να είναι πια πολύ αργά και να έχουμε πληρώσει ακριβά την τύφλωση και την πλάνη μας. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: "Γιατί θα εγερθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα δώσουν σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατό, και τους εκλεκτούς". (Ματθαίος 24:24).


[1] 11 πρόθεση Αλλιώς: σχέδιο
[2] 2 προγνώρισε Άλλη ερμ.: προόρισε, προκαθόρισε
[3] 4 ο χρησμός. Κείμενο: ο χρηματισμός. Αλλιώς: η θεϊκή απάντηση, η θεία διακήρυξη.
[4] 6 είναι. Κείμενο: γίνεται. Αλλιώς: φαίνεται να εμφανίζεται
[5] 11 σκόνταψαν Άλλη ερμ.: έφταιξαν
[6] 12 ήττα Αλλιώς: αποτυχία
[7] 12 πόσο... προσέλευσή τους! Κείμενο: το πλήρωμα αυτών. Εννοεί: όταν το σύνολο των Ιουδαίων πιστέψει στο Χριστό.
[8] 13 δοξάζω Αλλιώς: εγκωμιάζω, μεγαλύνω, εξυμνώ
[9] 16 απαρχή. Σ’ αυτό το σημείο η λέξη “απαρχή” αναφέρεται στη χαλά που προσφερόταν στον Κύριο. Η χαλά ήταν μια μικρή πίτα που την έψηναν από προζύμι που έθεταν κατά μέρος (ως άγιο) για το Θεό. Αυτή η πίτα έπρεπε να γίνει πρώτα. Από εδώ προέρχεται η λέξη “απαρχή”. Μόνο αργότερα μπορούσε το ψωμί που γινόταν από αυτό το προζύμι να φαγωθεί, έτσι ώστε το ψωμί ήταν συνεπώς “άγιο”, σημαίνοντας ότι έπρεπε να φαγωθεί εντελώς. (Από το Jewish New Testament Commentary του David Stern).
[10] 4 υιοθεσία. Εννοεί ότι ο Θεός υιοθέτησε τους Ισραηλίτες σαν παιδιά του, όπως έκανε και με τους Χριστιανούς.
[11] 4 δόξα Είναι η “σεκινά”, η εμφάνιση της δόξας του Θεού στους Ισραηλίτες μέσα σε μια μορφή φωτεινής νεφέλης.
[12] 4 διαθήκες. Είναι η διαθήκη με τον Αβραάμ, η διαθήκη με το Μωυσή και η Καινή Διαθήκη με τον Ιησού, η οποία έγινε με τους Εβραίους, άσχετα αν κατόπιν επιτράπηκε να εισέλθουν και οι εθνικοί.
[13] 4 η νομοθεσία. Είναι ο Νόμος, η Τορά.
[14] 4 η λατρεία. Εννοεί τον τρόπο λατρείας του Θεού που είναι καταγεγραμμένος στο Νόμο.
[15] 4,8,9 υποσχέσεις Κείμενο: επαγγελίαι. Εννοεί τις υποσχέσεις σωτηρίας, λύτρωσης και συμφιλίωσης του Κόσμου μέσω του Μεσσία του Ισραήλ, του Ιησού Χριστού. Και την υπόσχεση του Θεού για τη γη της επαγγελίας, τη γη του Ισραήλ.
[16] 1 παρεπίδημοι: είναι αυτοί που διαμένουν προσωρινά σ’ έναν τόπο.
[17] 1 διασπορά Σημαίνει: τους διεσπαρμένους Εβραίους σε όλο τον κόσμο.
[18] 1 προς τις δώδεκα φυλές. Εννοεί του Ισραήλ. Απευθύνεται σ’ εκείνους του Εβραίους που πίστεψαν στον Ιησού ως Μεσσία.
[19] 7 ακροβυστία: Το δέρμα που καλύπτει το άκρο του ανδρικού γεννητικού οργάνου, που κόβεται κατά την περιτομή. Κατ’ επέκταση, με τη λέξη “ακροβυστία” ονομάζονται οι μη Ιουδαίοι, οι εθνικοί.
[20] 7 περιτομή: Η περικοπή της πόσθης του ανδρικού γεννητικού οργάνου. Κατ’ επέκταση, με τη λέξη “περιτομή” ο Παύλος εννοεί τους Ιουδαίους. Ήταν η ένδειξη της συνθήκης του Θεού με τον εβραϊκό λαό.
[21] 9 κοινωνίας Αλλιώς: συναναστροφής Εννοεί: επικοινωνία και ομοφροσύνη.
[22] 12 πολιτεία. Αλλιώς: πολίτευμα. Άλ.ερμ. κοινοπολιτεία, κράτος, κοινότητα, λαός.
[23] 12 υπόσχεσης. Κείμενο: επαγγελίας
[24] 12 χωρίς Θεό. Κείμενο: άθεοι
[25] 14 και τα δύο μέρη. Εννοούνται οι Ιουδαίοι και οι εθνικοί.
[26] 14 μεσότοιχο του φραγμού. Αλλιώς: διαχωριστικό τοίχο. «Μεσότοιχο εννοεί την έλλειψη ανάμιξης με τους Έλληνες. Γιατί εμποδίζονταν να έρχονται σε σχέσεις οι Έλληνες με τους Ιουδαίους» (Σευηριανός Γαβάλων), πράγμα που δημιουργούσε μεταξύ τους έχθρα.
[27] 14 την έχθρα. Εννοεί την έχθρα ανάμεσα σε Ιουδαίους και εθνικούς.
[28] 15 δόγματα. Αλλιώς: διατάγματα.
[29] 15 το νόμο των εντολών με δόγματα. Ποιος είναι «ο νόμος των εντολών με δόγματα (διατάγματα) που αναφέρει ο Παύλος; Ίσως ο απόστολος έχει κατά νου τον τοίχο που διαχώριζε μέσα στο ναό την αυλή των εθνικών από το υπόλοιπο ιερό και όπου πάνω του υπήρχε απαγορευτική επιγραφή (δόγμα, διάταγμα) που απειλούσε με θάνατο τον παραβάτη (Τρεμπέλας). Αυτός ο τοίχος δεν υπήρχε στην έρημο στη Σκηνή της Συνάντησης (του Μαρτυρίου) ούτε στο Ναό του Σολομώντα αργότερα. Δεν αναφέρεται στο νέο Ναό που προφητεύει ο Ιεζεκιήλ. Και δε φαίνεται να υπάρχει ούτε στον ουρανό. Πιθανόν σε αυτόν το νόμο των εντολών με τα διατάγματά του αναφερόταν ο Παύλος, και όχι στο Νόμο του Μωυσή.
Ορισμένοι θεωρούν ότι ο ίδιος ο νόμος που δόθηκε στο Μωυσή ήταν η έχθρα που κατάργησε ο Ιησούς με το σταυρικό του θάνατο. Κάτι τέτοιο όμως θα ερχόταν σε αντίθεση με την πεποίθηση του Παύλου όσον αφορά το Νόμο, όταν αναφέρει: «Το νόμο, λοιπόν, καταργούμε με την πίστη; Είθε ποτέ να μη γίνει, αλλά το νόμο ανορθώνουμε!» (Ρωμ. 3:31). Επιπλέον και με τα λόγια του Ιησού στο Ματθαίος 5:17-19. Συνεπώς δεν μπορεί να εννοεί ότι ο ίδιος ο Νόμος καταργήθηκε, αλλά η έχθρα, που προερχόταν από τον νόμο που είχε διατάξεις, οι οποίες χώριζαν Ιουδαίους και Εθνικούς.
O Nόμος έπαψε να χωρίζει Ιουδαίους και Εθνικούς, κάτι που γινόταν από διατάξεις του Νόμου στην Παλαιά Διαθήκη, ώστε να μη μολύνονται οι Εβραίοι από την ειδωλολατρία των Εθνικών, γιατί τώρα και οι δύο εν Χριστώ γίνονταν πλέον αδελφοί, οικείοι του Θεού και ανήκαν στην πολιτεία του Ισραήλ.
[30] 15-18 τους δύο. Εννοεί: Ιουδαίους και εθνικούς.
[31] εδ. 14-15 Το αρχαίο κείμενο έχει ως εξής: «14 Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα έν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας, την έχθραν, εν τη σαρκί αυτού 15 τον νόμον των εντολών εν δόγμασιν καταργήσας, ένα τους δύο κτίση εν αυτώ εις ένα καινόν άνθρωπον ποιών ειρήνην».
Η μετάφραση αποδίδεται καλύτερα με την εξής ανακατάταξη των λέξεων του αρχαίου κειμένου στην ακόλουθη σειρά:
«Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα έν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας, την έχθραν, καταργήσας εν τη σαρκί αυτού τον νόμον των εντολών εν δόγμασιν, ίνα τους δύο κτίση εν αυτώ εις ένα καινόν άνθρωπον ποιών ειρήνην».
[32] 19 πάροικοι. Πάροικος είναι αυτός που κατοικεί σε ξένη χώρα χωρίς πολιτικά δικαιώματα.
[33] 19 οικείοι. Σημαίνει εκείνους που ανήκουν στον οίκο.
[34] 20 προφητών. Εννοούνται είτε οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης είτε οι προφήτες της Καινής Διαθήκης (Βλέπε Εφεσίους 3:5).
[35] 21,22 Πάνω σε αυτόν. Κείμενο: εν αυτώ Άλλη ερμ.: Σε ενότητα με αυτόν, Μέσω αυτού, Μέσα σ’ αυτόν.
[36] 21 με. Κείμενο: εν. Άλ. ερμ. για, σε.
[37] 22 Βλέπε προηγούμενη υποσ.
[38] 22 για να γίνετε κατοικητήριο του Θεού με την ενέργεια του Πνεύματος. Άλλη ερμηνεία: για να γίνετε πνευματικό κατοικητήριο του Θεού.
[39] 11 σκόνταψαν Άλλη ερμ.: έφταιξαν
[40] 12 ήττα Αλλιώς: αποτυχία
[41] 12 πόσο... προσέλευσή τους! Εννοεί: όταν το σύνολο των Ιουδαίων πιστέψει στο Χριστό.
[42] 13 δοξάζω Αλλιώς: εγκωμιάζω, μεγαλύνω, εξυμνώ
[43] 16 απαρχή. Σ’ αυτό το σημείο η λέξη “απαρχή” αναφέρεται στη χαλά που προσφερόταν στον Κύριο. Η χαλά ήταν μια μικρή πίτα που την έψηναν από προζύμι που έθεταν κατά μέρος (ως άγιο) για το Θεό. Αυτή η πίτα έπρεπε να γίνει πρώτα. Από εδώ προέρχεται η λέξη “απαρχή”. Μόνο αργότερα μπορούσε το ψωμί που γινόταν από αυτό το προζύμι να φαγωθεί, έτσι ώστε το ψωμί ήταν συνεπώς “άγιο”, σημαίνοντας ότι έπρεπε να φαγωθεί εντελώς. (Από το Jewish New Testament Commentary του David Stern).
[44] 25 φρόνιμους. Αλλιώς: έξυπνους, σοφούς, συνετούς.
[45] 25 μέχρις ότου... εθνικών. Εννοεί: μέχρις ότου μπει στη Βασιλεία του Θεού ο πλήρης αριθμός των εθνικών.
[46] 26 έτσι. Κείμενο: ούτως. Άλ. ερμ. κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εννοεί: και με την είσοδο των εθνικών και την παρακίνηση σε ζηλοτυπία του Ισραήλ.
[47] 15 ωραία Άλλη ερμηνεία: επίκαιρα, έγκαιρα, εποχιακά, ανοιξιάτικα
[48] 15 αυτών που ευαγγελίζουν τα αγαθά. Εννοεί: αυτούς που κηρύττουν το σωτήριο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.
[49] 15 Πόσο ωραία... αγαθά! Άλλη ερμ.: Σαν ανοιξιάτικα ... αγαθά!
[50] 17 λόγου Κείμενο: ρήματος
[51] 8 έσχατα Αλλιώς: πέρατα